Paddestoelen

Vorige week - toen het nog lekker nazomerweer was - hebben we door de bossen achter Soest gefietst en daar kwamen we ontzettend veel paddestoelen tegen. Eerst langs de weg zagen we steeds de mooie rode vliegenzwam.

We hebben aan alle kanten gekeken of we ook de kaboutertjes zagen die er wonen, maar ik denk dat ze niet thuis waren, want we konden helaas geen glimp van ze ontwaren.

Even verderop langs de "echte" bospaden zagen we overal boomstronken of resten daarvan, die helemaal "begroeid" waren met kleine paddestoeletjes.

Hier is nog zo'n rand met paddestoelen, afgewisseld met mos.
Ook heel mooi.

En tenslotte deze boom, die helemaal rondom aangevallen wordt door een legertje paddestoelen. Heel leuk om te zien maar of de boom er wel bij vaart weer ik niet zo net.

Hij past nog !

Deze maand vierden Jeanette en Jan het heuglijke feit dat ze 25 jaar geleden getrouwd zijn.
Ze mag best trots zijn op het feit, dat haar trouwjurk haar nog perfekt past. Welke bruid doet haar dat na na 25 jaar? Je zult het met me eens zijn dat ze nog steeds een mooi bruidje is.

Anti-vervelings-therapie

Amalia-Astroschool 100 jaar

Op 4 september bestond de basisschool waarop onze kinderen en de "grote" kleinkinderen gezeten hebben en waar de jongste garde nu les krijgt, 100 jaar.
Als onderdeel van de festiviteiten was een sponsorloop georganiseerd voor de Stichting Opkikker.
EemlandTV zond een item uit over al deze festiviteiten en op de beelden daarvan kon je heel duidelijk Nicole en Fleur zien hollen. Nicole liep wel met een kruk vanwege een gekneusde enkel, maar ze heeft toch meegedaan. En haar sportieve nichtje Fleur heeft ook heel goed gelopen.

Zoals je kunt zien was Tim ook van de partij. Wat een sportieve kinderen zijn het toch allemaal! En het mooiste is dat ze zo'n 5.000 euro bij elkaar gerend hebben voor "Opkikker". Een prachtig resultaat!
Monique heeft ook haar rondjes gelopen, maar liep waarschijnlijk een beetje verstopt achter andere kinderen, want we konden haar niet vinden.
Gelukkig kun je haar wel zien bij de grote 100, die alle kinderen van de school samen vormden, in haar roze outfit aan de linkerkant van de 1.

Mol op het fietspad

Op onze fietstochten zijn we al heel wat tegengekomen, maar wat er deze week voor onze wielen kwam hadden we nog nooit op het fietspad gezien.
Er liep namelijk een molletje over het pad. Gelukkig zagen we het nog net op tijd. Hij had niet zoveel zin in publiciteit en probeerde hard weg te lopen, maar we konden hem nog net op de foto krijgen.

Bonifatius bij Dokkum vermoord

Iedereen heeft vroeger op school geleerd dat in het jaar 754 Bonifatius bij Dokkum is vermoord.
In Dokkum is daarom een gedenkplaats aan hem gewijd, het zogeheten Martelaarsveld van Dokkum. Hier staat een groot standbeeld van de emeritus-bisschop.
Ik heb altijd gedacht dat hij heel jong vermoord is, maar hij was al boven de 70 jaar, voor die tijd toch zeker wel oud.
Ik las ergens dat hij de Bijbel boven zijn nek houdt om de zwaardslagen af te weren.

Dit is het vooraanzicht van de bedevaartskapel, liggend in een mooi park met 14 kruiswegstaties.

Eén van die kruiswegstaties zie je hier. Het zijn kleine kapelachtige bouwsels, gebouwd van kloostermoppen van verschillende afgebroken kloosters.

Vóór de kapel ligt een bron, over het ontstaan waarvan diverse legendes verschillende verhalen vertellen, varierend van het wegzakken van een paard tot een tik op de grond met Bonifatius' bisschopsstaf.
Aan deze bron wordt geneeskrachtige werking toegeschreven, dus Marli moest even proberen of dit op waarheid berust.

Aan weerszijden van de kapel lopen heel mooi gewelfde gangen en staan er banken, waarop bedevaartgangers kunnen plaatsnemen tijdens herdenkingen en dergelijke.

In het midden daarvan heb je een mooi zicht hierop en op de in/uitgang met een prachtig glas-in-loodraam erboven.

Aan de ene kant eindigt deze gang bij een heel mooi kapelletje en Hans kon het niet laten om even priestertje te spelen.

Tenslotte kon je voor 2 euro een flesje vullen met het heilige geneeskrachtige bonifatiuswater en dat hebben we natuurlijk ook even gedaan.

We houden de moed er in.....

Loosdrechtse Plassen en de Vecht

Donderdagmiddag hebben we samen met onze gasten een rondvaart gemaakt over de Loosdrechtse plassen en de Vecht.
We boften reuze met het weer. Er stond weliswaar een straffe wind, maar het was lekker zonnig en niet koud, zodat we het meest van de tijd lekker aan dek konden zitten.

De Vecht is echt prachtig! Marli en Gerrit vonden vooral die wilgen met hun takken die tot in het water hangen zo mooi. Die hebben ze in Amerika kennelijk niet.

Dit bootje kwam op een gegeven moment achter ons varen. Het lijkt meer op een drijvend tuintje.

Terwijl we langs die schitterende oude huizen voeren zagen we ineens op de weg langs het water een ander nostalgisch schouwspel.

Een groot contrast: een oud huisje, een heel oud klein sluisje met een bruggetje en daaroverheen denderde een moderne vrachtauto.

Je vaart voorbij de mooiste huizen. We hebben ze niet allemaal op de foto, maar deze is wel heel erg mooi.

Opeens hoorden we een hoop gegak in de lucht en zagen we deze groep ganzen overvliegen. Het lijkt net of ze de randen van de wolk volgen.

De theekoepeltjes zijn ook altijd leuk om te zien. Onder het ene exemplaar is zelfs een heuse bootstalling gemaakt.

Dat je deze oude huizen goed moet blijven onderhouden weet deze eigenaar kennelijk wel en er wordt druk aan geschilderd en gewerkt.

Toen we weer terugkwamen bij Loosdrecht was de wind stevig aangetrokken en je kunt zien hoe flink het water golfde naast de boot.
We hadden deze middag goed gepland, want ervoor en erna was en is het allemaal nattigheid wat de klok slaat en dan wel vanuit de lucht in plaats van onder en rond de boot.

Uitstapje naar Friesland

Misschien is het jullie opgevallen dat ik even weggeweest ben.
We waren met onze gasten uit Amerika een paar dagen naar Friesland en hebben hun de - in onze ogen - mooiste plekjes van Friesland laten zien.

Op Google Earth had ik gezien dat er in Dokkum een plekje is waar je de twee molens op de bolwerken van Dokkum achter elkaar kunt zien. Dit plekje hebben we natuurlijk opgezocht en je zult niet anders dan kunnen bevestigen dat dit een prachtig gezicht is.

Nadat we in Dokkum een stadswandeling gemaakt hadden zijn we doorgereden naar de Waddijk, waar we genoten van het mooie schouwspel van water en luchten. Onze vrienden zijn nog nooit bij het Wad geweest en vonden het schitterend.

Daarna deden we Sloten, het kleinste stadje van Friesland, aan. Natuurlijk moest onze gast even in het schavot op de foto gezet worden.

Deze "snelweg" loopt midden door het stadje heen en zoals je ziet is er druk verkeer.

Net buiten Balk aan het Slotermeer ligt een heel mooi restaurant met aanlegsteigers en een groot terras aan het water. Hier was het druk met bootjes met zeilen-lerende jongeren.
Aan de linkerkant van de foto zie je nog net een bui langstrekken, die gelukkig zijn nattigheid meenam over het Slotermeer zonder het te laten vallen.

Dit is het karakteristieke torentje dat je meteen ziet als je Hindeloopen binnenkomt. Alleen is hier eens niet de voor- maar de achterkant gefotografeerd.

Het wereldberoemde Vrouwtje van Stavoren staat nog altijd richting zee te turen. Heel stoïcijns temidden van alle drukte.

Dan tenslotte nog een wandeling over de dijk bij Stavoren. Veel wind, maar gelukkig geen regen.

De hei bij Hilversum-Laren

Momenteel staat de hei in volle bloei, zoals deze foto laat zien. We hebben hier de afgelopen week gefietst en het ziet er allemaal prachtig uit.
Dit gebied is altijd mooi. In het voorjaar bloeien er heel veel krentebomen, in augustus de hei. Soms lopen er ook Schotse Hooglanders om de hei een beetje kaal te vreten, maar dit jaar is er een heel stuk gewoon afgeplagd. Alles om de hei weer mooi te laten bloeien in de komende jaren.

Er lopen twee fiets/wandelpaden dwars door het gebied heen, zodat iedereen volop van de schoonheid van het landschap kan genieten. En het is er ook altijd druk.

Op deze foto kun je goed zien dat de rechterkant hoger ligt en op de achtergrond zie je ook nog net de zandverstuivingen.
Kortom, een prachtig gebied waar elke dag weer veel mensen recreëren.

Waar is hij gebleven?

Toyota-perikelen

Gisteravond ging niet alles van een leien dakje!
Ik was naar koor geweest en zette mijn koorvriendin af voor haar huis, zo'n dikke 100 meter bij ons vandaan.
Ze had wel het een en ander te vertellen en daarom zette ik de motor maar even uit, want ik stond al een tijdje te ronken daar voor de deur. Toen ze uitverteld was wilde ik de auto weer starten om door te rijden naar huis, maar wat ik ook probeerde, hij vertikte het om weer te gaan lopen. Ik snapte er helemaal niks van. Mijn vriendin zag vanuit haar huisdeur de binnenverlichting verschillende keren aan- en weer uitgaan maar zag verder geen beweging in mijn auto komen, dus ze kwam maar eens poolshoogte nemen. Natuurlijk snapte zij er ook niks van, dus ik heb mijn husband maar gebeld, die er gelijk aankwam. Maar helaas, ook niet met een oplossing.
Aangezien ik vier auto's blokkeerde die echt vanochtend weer weg zouden moeten konden we ons autootje niet zo laten staan, maar wegduwen was ook geen optie, want er was nergens plek en ik kon hem ook niet midden op straat laten staan.
Dus ten einde raad maar de Toyota-servicedienst gebeld die ons vertelde, dat er met een half uurtje wel iemand zou komen. Toen deze monteur belde en aan Hans vroeg of de accu niet leeg was (nee, zeker niet, want alles brandde prima) en vervolgens of hij een klik gehoord had, ging hem ineens een lichtje op en spoedde hij zich naar de auto om te constateren, dat deze op het stuurslot stond.
Gelukkig kon hij de Toyota-redder nog afbellen en stonden we niet helemaal in ons hemd!
Maar ja, al doende leer je en door schade en schande word je wijs. Dit zal ons dus nooit meer gebeuren!