Wat een stralende Koninginnedag is het vandaag.
Ik hoop dat alle festiviteiten vrolijk en probleemloos verlopen en dat alle feestvierders straks terug kunnen kijken op een schitterende en feestelijke dag.
Vandijkonline-vrienden-weblog
maandag, april 30, 2012
vrijdag, april 27, 2012
Even geduld.....
Van de week hebben we een prachtige boottocht gemaakt over de Linge.
Hier varen we door een oude keersluis, wat ook maar precies paste.
Nu ben ik geveld door de griep, dus op een verslagje van de rest van de tocht moet je nog even wachten tot ik mijn hoofd weer onder controle heb.
Hier varen we door een oude keersluis, wat ook maar precies paste.
Nu ben ik geveld door de griep, dus op een verslagje van de rest van de tocht moet je nog even wachten tot ik mijn hoofd weer onder controle heb.
zondag, april 22, 2012
zaterdag, april 21, 2012
Ouderwetse plaatjes
Tussen de buien door fietsend kun je toch nog wel hele leuke dingen zien.
Zo fietsten we langs een echt ouderwets boerenerf waar de kippen en hanen vrolijk rond liepen te dartelen. Natuurlijk moesten ze even poseren voor ons, maar daar hadden ze eigenlijk niet zoveel zin in.
Het leek wel of ze tegen elkaar zeiden: "kom op jongens, hier doen we niet aan mee" en ze marcheerden gezamenlijk af.
Zie je rechts de boerderijkat liggen? En wat ik ook zo mooi vind is dat rek met al die oude emmers. Dat herinner ik me nog zo goed van de boerderijen waar ik vroeger als kind logeerde.
Dit vind ik zelf een heel mooi plaatje. Alles wat je ziet is oud en dit plaatje zou zo op een ouderwets schooltje gehangen kunnen hebben.
Alleen de dieren zijn springlevend en blijven er eigenlijk altijd hetzelfde uitzien.
vrijdag, april 20, 2012
Lente?
Bij de lentetijd stel je je toch wel andere vergezichten voor dan die ons vandaag weer geboden werden.
We hadden op buienradar gezien dat we net een uurtje konden fietsen tussen de buien door en dat deden we dus maar.
We hadden geluk dat we droog bleven, maar pech dat de buizerd die zo mooi op een paal zat net wegvloog voordat hij op de foto stond.
We hadden op buienradar gezien dat we net een uurtje konden fietsen tussen de buien door en dat deden we dus maar.
We hadden geluk dat we droog bleven, maar pech dat de buizerd die zo mooi op een paal zat net wegvloog voordat hij op de foto stond.
woensdag, april 18, 2012
Waaghalzen
Hier heb ik een filmpje met een paar waaghalzen erop. Het zijn Amerikanen die rotsen beklimmen en ik zou het ze niet graag nadoen.
Het leuke aan dit filmpje is dat het in een gebied gemaakt is waar wij met Marli en Gerrit geweest zijn, dus het landschap met die rotsformaties herkennen we heel goed.
Het leuke aan dit filmpje is dat het in een gebied gemaakt is waar wij met Marli en Gerrit geweest zijn, dus het landschap met die rotsformaties herkennen we heel goed.
maandag, april 16, 2012
Fleur gaat zeilen
Zondagochtend brachten we onze kleindochter Fleur naar Spakenburg, waar ze een poosje ging zeilen.
Het was erg leuk om te zien hoe handig ze daarmee is.
Eerst moest het bootje opgetuigd worden en daar kon ze opa's helpende hand toch wel even bij gebruiken..
Omdat er behoorlijk wat wind stond moest ze het bootje eerst tot voorbij de steiger zien te krijgen.......
......en toen ze eenmaal zover was klom ze erin en kon ze gaan zeilen.
In een mum van tijd was ze een heel eind weg gezeild en haar blauwe zeil was heel mooi te zien op het water.
En daar is madammeke verdwenen in de verte. We zagen haar wat later heel mooi heen en weer zeilen en konden met eigen ogen zien hoe behendig ze dat bootje laat doen wat ze wil.
Het was erg leuk om te zien hoe handig ze daarmee is.
Eerst moest het bootje opgetuigd worden en daar kon ze opa's helpende hand toch wel even bij gebruiken..
Omdat er behoorlijk wat wind stond moest ze het bootje eerst tot voorbij de steiger zien te krijgen.......
......en toen ze eenmaal zover was klom ze erin en kon ze gaan zeilen.
In een mum van tijd was ze een heel eind weg gezeild en haar blauwe zeil was heel mooi te zien op het water.
En daar is madammeke verdwenen in de verte. We zagen haar wat later heel mooi heen en weer zeilen en konden met eigen ogen zien hoe behendig ze dat bootje laat doen wat ze wil.
zaterdag, april 14, 2012
Mooie plekjes
Vandaag gingen we eens kijken waar de "grasdijk" langs de Eem aan de andere kant van de fietsbrug nu eigenlijk heen gaat.
Je kunt er tweeëneenhalve kilometer overheen fietsen en komt dan tegenover Amersfoort uit.
Heel in de verte kun je de toren van Amersfoort zien, maar natuurlijk zie je de bedrijvigheid van het industrieterrein langs de Eem beter.
Het leuke was dat we opeens een reetje uit de bomen- en struikenrand langs de dijk zagen rennen. Jammer genoeg was het verdwenen voordat we de camera konden pakken, maar we zagen in de verte nog wel zijn witte kontje op en neer gaan. Heel leuk.
Wat we ook zagen was een prachtige roofvogel, maar ook die was ons te vlug af.
Gelukkig bleef dit bloeiende struikje wel rustig staan en kon ik er een mooie foto van maken met op de achtergrond nog een beetje polderachtig land.
Je kunt er tweeëneenhalve kilometer overheen fietsen en komt dan tegenover Amersfoort uit.
Heel in de verte kun je de toren van Amersfoort zien, maar natuurlijk zie je de bedrijvigheid van het industrieterrein langs de Eem beter.
Het leuke was dat we opeens een reetje uit de bomen- en struikenrand langs de dijk zagen rennen. Jammer genoeg was het verdwenen voordat we de camera konden pakken, maar we zagen in de verte nog wel zijn witte kontje op en neer gaan. Heel leuk.
Wat we ook zagen was een prachtige roofvogel, maar ook die was ons te vlug af.
Gelukkig bleef dit bloeiende struikje wel rustig staan en kon ik er een mooie foto van maken met op de achtergrond nog een beetje polderachtig land.
donderdag, april 12, 2012
Buienluchten
Omdat het gistermiddag geen weer was om te fietsen gingen we maar de dijk op om een stukje te wandelen.
Boven de polder hing een ontzettend donkere lucht, maar achter de wolken schijnt toch altijd de zon en dat zonnetje zag toch nog kans om door een gaatje in de wolken een stukje polder op te lichten.
Hier kun je ook zien dat de zon op de een of andere manier toch nog door het donkere wolkendek heen kierde, want richting Amersfoort zie je wat gebouwen in de zon liggen.
Gelukkig begrepen we de boodschap van deze donkere wolken en zijn maar richting huis gegaan. En net op tijd, want toen we goed en wel binnen waren barstte de bui los.
Boven de polder hing een ontzettend donkere lucht, maar achter de wolken schijnt toch altijd de zon en dat zonnetje zag toch nog kans om door een gaatje in de wolken een stukje polder op te lichten.
Hier kun je ook zien dat de zon op de een of andere manier toch nog door het donkere wolkendek heen kierde, want richting Amersfoort zie je wat gebouwen in de zon liggen.
Gelukkig begrepen we de boodschap van deze donkere wolken en zijn maar richting huis gegaan. En net op tijd, want toen we goed en wel binnen waren barstte de bui los.
dinsdag, april 10, 2012
Avontuurlijk boottochtje
Onze jongste zoon en zijn gezin hadden het Paasweekend een chaletje en een electrische sloep gehuurd aan een meer in zuidwest Friesland.
Zaterdagmiddag belde onze kleindochter dat het er zo leuk was en of wij ook zin hadden om eerste Paasdag daarheen te komen.
Nou, dat hadden we wel en zo togen we richting Friesland en scheepten na de koffie in.
De trossen gingen los, waarna de kapitein en de stuurvrouw (of heet dat gewoon altijd stuurman?) samen even overlegden over de route.
We gingen door een smalle sloot, volgens ons de verbinding tussen twee meren.
Maar dat was niet zo'n goed plan, want in de verte doemde een klein bruggetje op, waar we dus dus vast niet onderdoor konden.
De sloot was te smal om te keren en we besloten om dan maar achteruit terug te varen naar het meer. Helaas was dat sneller gezegd dan gedaan. De boot liep elke keer weer vast in het riet en wilde niet in een rechte lijn achteruit varen.
Dus de kapitein ging maar aan land om te proberen de boot dan maar door de sloot richting het meer te trekken.
Ook dat leek makkelijker dan het was, want de achterkant van de boot dook steeds maar weer het riet in.
Dus ook de kapiteinsvrouw ging maar aan wal om elke keer de boot met de pikhaak uit de kant te duwen.
En ja hoor, dat lukte! Door een goede samenwerking met de wal en de stuurvrouw lukte het uiteindelijk om de boot weer bij het meer te krijgen.
Maar......hoe kwamen die twee nu weer aan boord? Dichterbij de wal kon de boot niet komen en om nu door de sloot te waden lokte ze ook niet erg.
De beste oplossing was dus maar om het sleeptouw aan boord te gooien en de stuurvrouw de boot om te laten varen naar de dichtstbijzijnde boerderij langs het meer.
En daar stonden dan de kapitein en zijn vrouw aan de wal en zagen de boot met hun kinderen en passagiers het meer op varen.
Er kwam al een jochie aangehold om te kijken wat we aan het doen waren en die holde terug om aan aan zijn vader te vragen of we even bij de boerderij mochten aanleggen en dat mocht gelukkig.
De stuurvrouw deed het allemaal heel goed en toen we bij de boerderij kwamen werden we al opgewacht door het kapiteinsduo en konden ze weer aan boord stappen.
Toen was het natuurlijk een peuleschil om weer het meer over te varen naar huis. Tim was heel erg opgelucht dat het allemaal goed afgelopen was en wilde nu ook wel even zijn stuurmanskunsten laten zien.
Eind goed al goed. We legden weer aan bij de camping en waren wel toe aan een lekker bakkie na dit avontuurlijke tochtje.
Zaterdagmiddag belde onze kleindochter dat het er zo leuk was en of wij ook zin hadden om eerste Paasdag daarheen te komen.
Nou, dat hadden we wel en zo togen we richting Friesland en scheepten na de koffie in.
De trossen gingen los, waarna de kapitein en de stuurvrouw (of heet dat gewoon altijd stuurman?) samen even overlegden over de route.
We gingen door een smalle sloot, volgens ons de verbinding tussen twee meren.
Maar dat was niet zo'n goed plan, want in de verte doemde een klein bruggetje op, waar we dus dus vast niet onderdoor konden.
De sloot was te smal om te keren en we besloten om dan maar achteruit terug te varen naar het meer. Helaas was dat sneller gezegd dan gedaan. De boot liep elke keer weer vast in het riet en wilde niet in een rechte lijn achteruit varen.
Dus de kapitein ging maar aan land om te proberen de boot dan maar door de sloot richting het meer te trekken.
Ook dat leek makkelijker dan het was, want de achterkant van de boot dook steeds maar weer het riet in.
Dus ook de kapiteinsvrouw ging maar aan wal om elke keer de boot met de pikhaak uit de kant te duwen.
En ja hoor, dat lukte! Door een goede samenwerking met de wal en de stuurvrouw lukte het uiteindelijk om de boot weer bij het meer te krijgen.
Maar......hoe kwamen die twee nu weer aan boord? Dichterbij de wal kon de boot niet komen en om nu door de sloot te waden lokte ze ook niet erg.
De beste oplossing was dus maar om het sleeptouw aan boord te gooien en de stuurvrouw de boot om te laten varen naar de dichtstbijzijnde boerderij langs het meer.
En daar stonden dan de kapitein en zijn vrouw aan de wal en zagen de boot met hun kinderen en passagiers het meer op varen.
Er kwam al een jochie aangehold om te kijken wat we aan het doen waren en die holde terug om aan aan zijn vader te vragen of we even bij de boerderij mochten aanleggen en dat mocht gelukkig.
De stuurvrouw deed het allemaal heel goed en toen we bij de boerderij kwamen werden we al opgewacht door het kapiteinsduo en konden ze weer aan boord stappen.
Toen was het natuurlijk een peuleschil om weer het meer over te varen naar huis. Tim was heel erg opgelucht dat het allemaal goed afgelopen was en wilde nu ook wel even zijn stuurmanskunsten laten zien.
Eind goed al goed. We legden weer aan bij de camping en waren wel toe aan een lekker bakkie na dit avontuurlijke tochtje.
donderdag, april 05, 2012
Bijzondere lammetjes
woensdag, april 04, 2012
Het is gelukt!
Gistermiddag gingen we weer op pad richting de fietsbrug in een nieuwe poging een glimp van de hertjes op te kunnen vangen.
Eerst zagen we niks, maar opeens ontwaarde ik in de verte iets bewegends in het gras en opzij daarvan nog iets wat wel op een paar hazen leek.
We zijn daarom de grasdijk langs de Eem een eindje op gefietst tot aan de bocht, waardoor we veel dichterbij de objecten waren en daar constateerden we dat het inderdaad drie reeën waren, die heerlijk lui in het gras lagen.
We hadden het geluk dat er eerst nog eentje liep te grazen, waardoor hij beter opviel dan die in het gras lagen.
En wat nog het allermooiste is, toen mijn husband de foto's van de avond ervoor bekeek toen hij alleen nog was wezen fietsen, zag hij ineens dat hij daar zelfs zes reeën gefotografeerd heeft, zonder dat hem dat opgevallen was.
Eerst zagen we niks, maar opeens ontwaarde ik in de verte iets bewegends in het gras en opzij daarvan nog iets wat wel op een paar hazen leek.
We zijn daarom de grasdijk langs de Eem een eindje op gefietst tot aan de bocht, waardoor we veel dichterbij de objecten waren en daar constateerden we dat het inderdaad drie reeën waren, die heerlijk lui in het gras lagen.
We hadden het geluk dat er eerst nog eentje liep te grazen, waardoor hij beter opviel dan die in het gras lagen.
En wat nog het allermooiste is, toen mijn husband de foto's van de avond ervoor bekeek toen hij alleen nog was wezen fietsen, zag hij ineens dat hij daar zelfs zes reeën gefotografeerd heeft, zonder dat hem dat opgevallen was.
maandag, april 02, 2012
Rondje Eem
Omdat we het zaterdag met fietsen zo koud vonden met die wind gingen we gisterochtend maar weer eens een keer aan de wandel.
Ons rondje Eem is ook nog steeds leuk en heeft elke weer weer andere verrassingen voor ons in petto.
Wat we het eerst zagen was een stuk weiland met bloeiende pinksterbloemen. Hoewel het nog Pasen moet worden deden ze al hun best om er prachtig uit te zien.
En dat dat ze prima lukt kun je hier zien, waar ze het leuk doen tussen de grassprieten.
Even later zagen we al een paar sportievelingen met hun open bootje over de Eem varen. Nou, het zou mij daar nog te koud voor zijn hoor! Maar ja, ieder zijn meug!
Ik vond de lucht met die wolken en dat felle licht ertussen ook erg mooi.
En tenslotte kwamen we vlakbij huis al bloeiend koolzaad tegen met op de achtergrond weer zo'n mooie groen wordende wilg.
Als je er oog voor hebt blijft de natuur je steeds maar weer verrassen met de mooiste dingen, waaraan je dus vooral niet te hard voorbij moet sprinten maar even de tijd moet nemen om ervan te genieten.
Ons rondje Eem is ook nog steeds leuk en heeft elke weer weer andere verrassingen voor ons in petto.
Wat we het eerst zagen was een stuk weiland met bloeiende pinksterbloemen. Hoewel het nog Pasen moet worden deden ze al hun best om er prachtig uit te zien.
En dat dat ze prima lukt kun je hier zien, waar ze het leuk doen tussen de grassprieten.
Even later zagen we al een paar sportievelingen met hun open bootje over de Eem varen. Nou, het zou mij daar nog te koud voor zijn hoor! Maar ja, ieder zijn meug!
Ik vond de lucht met die wolken en dat felle licht ertussen ook erg mooi.
En tenslotte kwamen we vlakbij huis al bloeiend koolzaad tegen met op de achtergrond weer zo'n mooie groen wordende wilg.
Als je er oog voor hebt blijft de natuur je steeds maar weer verrassen met de mooiste dingen, waaraan je dus vooral niet te hard voorbij moet sprinten maar even de tijd moet nemen om ervan te genieten.
Abonneren op:
Posts (Atom)