De eerste krokussen

Vanmiddag liepen we door het Cantonspark en, jawel hoor, daar stonden de eerste krokussen te bloeien in het gras.
Ik weet natuurlijk wel dat - net zoals één zwaluw nog geen zomer maakt - één krokus nog niet betekent dat het lente is en we nog best leuke winterse streken kunnen krijgen, maar het gaf me toch een heerlijk voorjaarsgevoel.
Ik hoop dat jij dat ook krijgt bij het zien van dit krokusje.

De Eemnesser polder

We zijn gistermiddag eens naar de andere kant van de polder gereden voor onze wandeling.
Het was mooi weer, maar een klein beetje nevelig en toen we ons even omdraaiden hadden we een heel mooi kijkje op de grote kerk van Eemnes.

De Eemnesser Vaart was dichtgevroren, maar ik zou me toch niet graag op het ijs wagen, dat er hier en daar wel een beetje vreemd uitzag.

Halverwege komt er een andere vaart of sloot in de Eemnesser Vaart uit en zo tegen de zon in was dat een prachtig gezicht.

Op de terugweg zagen we op de achtergrond nog heel vaagjes een andere kerk achter een groot boerenbedrijf. Er liep een paard in de sneeuw te grazen op een strookje tussen het hek en de vaart.

Is dit geen schatig paardje? het lijkt net of het me welkom heet en zegt: dat heb je weer goed gedaan, meid.

Dit zijn - op het paardje na - weer foto's van mijn husband. Ik denk dat ik door het lopen met de kruk geen vaste hand meer heb, want mijn meeste foto's zijn niet scherp. Jammer maar we hopen maar weer op betere tijden.

Water- en andere vogels

Vandaag zagen we een heleboel vogels op, in en rond de Eem.
Er lag op verschillende plaatsen een vliesje ijs op het water en een kraai had het zich gemakkelijk gemaakt en zat lekker rond te dobberen op een ijs- of sneeuwklomp. Heel comfortabel zo te zien.

Even verderop zat een hele kolonie waterhoentjes op het ijs en in de wakken.
Als je goed kijkt zie je tegen het dijkje en in het weiland erachter een grote groep ganzen zitten. Jammer dat je het gekwetter niet vast kunt leggen op de foto.

Opeens een gigantisch gegak en daar vlogen honderden ganzen allemaal tegelijk de lucht in. Wat een mooi gezicht! Mijn husband kon nog net een groep te pakken nemen.

Dit is wel een heel ander soort "vogels", maar ik vind het zo'n schitterend plaatje met die oude schaapskooi op de achtergrond.

Ik moet er wel even bij zeggen dat deze foto's allemaal gemaakt zijn door mijn husband. Ere wie ere toekomt!

Nog eens sneeuw in de polder

Deze winter overlaad ik jullie met sneeuwfoto's. Het zijn ook allemaal zulke prachtige beelden die de natuur ons voorschotelt en elke keer zie je weer iets ander moois.
Langs dit hekje zijn we al zo vaak gelopen, maar met die sneeuw en dat riet en die wilgen in de verte ziet het er toch weer heel anders uit dan met groen gras als achtergrond.

Dat schaapjes geen spierwitte wol hebben bewijst deze foto. Ik hoop voor ze dat ze toch nog wat te eten kunnen vinden onder de sneeuw.

Nog zo'n mooi hekje tussen de wilgen.

Wat zijn die wilgen toch mooie bomen. Vooral in zo'n winterlandschap doen ze het heel erg goed. Ik ben benieuwd of ze straks weer allemaal geknot gaan worden. Dat lijkt me ontzettend veel werk, want er staan er wat in de polder.

En tenslotte de overweg met een eenzame wandelaar die daar vreselijk loopt te genieten.

Ons mooie dorp in de sneeuw

Wij wonen in een prachtig dorp, maar als je het in besneeuwde toestand ziet is het nog mooier.
Mijn husband heeft een wandeling gemaakt en heeft onderweg heel mooie plaatjes geschoten.
We hebben een mooi middeleeuws kerkje op een heuse dorpsbrink en het ziet er na de sneeuwbuien echt heel mooi uit. Alleen jammer van die opvallende verkeersborden, die verstoren het beeld een beetje, maar ze horen er nu eenmaal bij.

Op de Brink staat een mooi beeld van een paard. Heel sierlijk, maar er is al jarenlang een discussie gaande of er geen drinkbak bij geplaatst kan worden. Eigenlijk hoort dat toch bij een rustplaats voor paarden. Maar het is er nog nooit van gekomen.

Ook het Cantonspark (of Cantonpark, daar is men het nog steeds niet over eens) is een prachtig park. Van oorsprong hoorde het bij de Universiteit van Utrecht en het is later voor een symbolische prijs door de gemeente overgenomen en helaas dreigt het een beetje te verpauperen, mede door toedoen van de lieve jeugd.

Ook hier staat een mooi beeld. Ik weet niet wat het precies betekent, maar mooi is het in elk geval. 's Zomers midden tussen de rozen en hier in de sneeuw.

In de omgeving van Groeneveld

De zoektocht naar goed gestrooide paden en vandaag ook nog een beetje luwte bracht ons vanochtend voorbij Groeneveld bij de boerderij van Tupker. Het was daar heerlijk wandelen, hoewel het niet erg warm was, brrrrrrrrrrrrrrr........Maar mooi was het er wel, kijk maar eens naar dit leuke slootje.

De boerderij op zich is al een plaatje, vooral in de zondagse rust zonder de klanten van de biologische winkel.

Dit bruggetje weerspiegelt zo mooi in het water of ijs; je kunt niet goed zien was het nu precies is.

Tot hier konden we lopen. Kennelijk houdt de bewoonde wereld hier op, want na een schone weg die overging in een stuk met twee schone sporen was het hier helemaal sneeuwig en glad. Gelukkig konden we nog wel het mooie vergezicht bewonderen.

Deze vind ik ook heel erg mooi. Die slootjes zijn altijd een blikvanger in het landschap.

De Ganzenzwemclub

Toen we vanmiddag langs de Eem liepen was het daar een gekwetter van jewelste.

Een hele Ganzenzwemclub was er zwemoefeningen aan het doen en deed dat lang niet in stilte. Wat dat betreft zijn het net mensen, alleen vinden wij het wat te koud om nu in de Eem te gaan zwemmen.

Opeens vloog er een hele zwerm tegelijk op en het lukte me nog net om een deel ervan op de foto te krijgen. Ze vliegen zo snel uit je beeld.....

Aan de andere kant van het fietspad zwom een zwaantje in alle rust in de sloot; een heel contrast met de overkant.

Besneeuwde bomen

We worden al heel handig om mooie plekjes te vinden waar we over goed gestrooide paden toch lekker kunnen wandelen en van de natuur genieten.Vanmiddag gingen we in de buurt van Laren over het fietspad tussen de snelweg en het bos.Het eerste wat we er zagen was een rij bomen, die volgens ons door de aangevroren mist van gisteravond heel mooi berijpt waren.

Aan de andere kant van het fietspad stond nog zo'n berijpt berkje. Samen met een boomstam die daar lag en een bankje vormt het een mooi stilleven.

Wat vind je van deze spookboom met zijn witte oksels en takken?

Het fietspad door het bos naar Laren was niet gestrooid, maar zag er wel prachtig uit. We zijn er heel voorzichtig een klein stukje ingelopen en het voelde net alsof we in een tunnel liepen.

Dit is in de nazomer een heideveldje. Nu groeide er alleen wat grassigs boven de sneeuw uit. Het contrast met de zwart-witte bomen komt goed uit zo.

Tenslotte nog een leuk doorkijkje en toen waren we weer bij de auto, die trouw op ons stond te wachten.

Winter bij de fietsbrug

Na die fikse sneeuwval van gisteren was het vandaag heerlijk zonnig weer. Wel koud, maar het nodigde wel uit tot een wandelingetje bij de fietsbrug, waar het fietspad er weer mooi gestrooid en goed bewandelbaar bij lag.Het eerste waar mijn oog op viel was dit mooie bevroren slootje tussen het witte besneeuwde weiland en het fietspad. Het lijkt net of het helemaal achter de horizon verdwijnt.

Er lag hier en daar al een dun vliesje ijs op het water van de Eem en er zwommen een stuk of wat zwanen. Hier kun je ze nog niet zo goed zien.....

....maar met een beetje inzoomen zie je ze heel duidelijk. Wat zijn het toch een mooie vogels en wat zwemmen ze sierlijk rond!

Bij de fietsbrug heb je een mooi uitzicht over het riet heen en over het slootje de polder in.

Nog een winterse foto

Deze foto is niet van mezelf hoor, maar ik vind hem wel heel erg leuk en de moeite waard om jullie van te laten meegenieten.
Het is weer eens iets anders dan een sneeuwpop en erg knap gemaakt.

Sneeuw

Het was ons natuurlijk al in het vooruitzicht gesteld, maar toen we vanochtend de gordijnen open deden lachte ons een mooie witte wereld toe. Voor de mensen die er doorheen moeten is het natuurlijk een beetje lastig, maar van achter de ramen is het een prachtgezicht!

Het Bremeentje

Voor het eerst sinds wij daar wandelen zagen we vanmiddag een kudde schapen lopen in het weiland over het bruggetje bij het Bremeentje. Het waren geen mooie schapen, tenminste ze zagen er vies en vuil uit met van een soort wolflarden aan hun lijf. Maar ik zal er wel te weinig verstand van hebben op dit naar waarde te kunnen schatten en is het een heel duur soort schapen. Wie weet. In elk geval was het een mooi gezicht zo aan de andere kant van de Praamgracht.

Hier zijn ze nog een keer achter het prachtige hek. Een likje verf zou geen kwaad kunnen dacht ik zo....

Verderop richting Soest zoefde er opeens een felgeel vreemdsoortig voertuig voorbij. Jammer dat ik hem niet aan de voorkant kon pakken, maar de achterkant is ook de moeite waard. Of niet?

Het Bluk

Wandelen over de hei bij Het Bluk is altijd prachtig. Alleen vandaag waren we lang niet de enigen. Het kostte al moeite om een parkeerplaats te vinden en af en toe zag je hele optochten mensen lopen. Maar als je even een volgend pad opzoekt is het al een stuk rustiger.

Hier staan we helemaal boven en in de verte kun je de zandverstuivingen zien. De scheiding tussen bewolkt en onbewolkt lag net zo'n beetje boven ons, dat kun je hier goed zien.

Omdat het fietspad erg vol was met fietsers en wandelaars hebben wij maar een wat ruiger pad genomen. Iets minder glad maar wel veel rustiger.

Je kunt zien dat de camera van Hans in de verte toch wel scherper fotografeert dan mijn iPhone.

Prachtig die uitgestrekte hei met één zo'n boompje. Wat een rust gaat daarvan uit!

Het Baarnsche Bos

Nog niet zo lang geleden is ons Baarnsche Bos grootscheeps gerenoveerd, dus wij dachten er met een gerust hart te kunnen gaan wandelen over mooie paden zonder modder. Nou, niet dus! Als je het bos inloopt lijkt het heel wat, maar al snel gaat het pad over in een lekkere modderpoel. Het is een geluk dat de wandelaars zo creatief zijn om langs die blubber zelf maar een nieuw pad "aan te leggen", zodat je toch nog verder rechtdoor kunt lopen.

Het volgende pad ziet er niet zoveel beter uit, maar ook hier zijn aan de rechterkant "vluchtwegen" ontstaan.

Of je het gelooft of niet, in ons bos wonen echte kabouters. Toevallig kwamen wij er tot onze grote verbazing eentje tegen vanmiddag.

Voordat je het bos weer uitgaat moet je ook wel weer even een beetje klauteren. Maar ondanks al die viezigheid was het toch een heerlijke wandeling!