Allemaal bomen.......

Een mooi laantje in het Baarnse Bos. In de verte kun je zien
dat het een nevelige dag is.

Deze boom is een beetje zielig. Hij wordt aangevreten door een heel
leger zwammen. Het is wel een mooi gezicht, maar niet erg gezond.

Nog een boom, die met een enorm tempo van binnenuit aan het rotten is.
Ik ben benieuwd hoe lang hij het nog volhoudt.

De mooie laan die van Paleis Soestdijk langs het Baarnse Bos naar de Naald loopt.
In de verte kun je de Naald zien staan.

De andere kant op heb je een mooi uitzicht op het Paleis.

Nog een boom waarvan ik me afvraag hoe lang hij nog stand zal houden.
Hij begint al helemaal naar links te hellen.

Nattigheid langs de Eem

Onze voeten tegen de verwachte nattigheid beschermd met een paar
flinke laarzen gingen we toch maar weer eens een rondje Eem lopen.
Onze verwachtingen kwamen helemaal uit. Het was een en al plassen
en blubber, maar die stevige wind om je oren was toch wel weer heerlijk.
Ook de lucht was heel afwisselend en mooi.

Over dit pad kun je echt niet lopen met gewone schoenen aan. Je loopt tot
je enkels in het water en je kunt ook niet langs het pad gaan, want daar
is het nog natter. Maar je zult het met me eens zijn, dat het wel een
mooi gezicht is, die spiegelende (resten van) knotwilgen in het water.

Dit stuk van het pad is ietsjes beter, maar ik zal blij zijn als de
gemeente hier eindelijk eens wat aan gaat doen. Het is toch niet
normaal dat je de hele tweeëneenhalve kilometer door modder en water
loopt te baggeren en dan weer op dezelfde manier terug gaat.

De polder bij Eemnes

Vanaf het Eemnesser sluisje kun je heel mooi naar Eemnes wandelen
over een fiets/voetpad dat langs - denk ik - de Eemnesservaart loopt.
Op de dijk vóór het sluisje heb je een prachtig uitzicht over de polder
en zie je in de verte de toren van Eemnes.

Het weggetje begint met dit wilgenlaantje. 's Zomers is het mooi groen
en nu zijn het allemaal kale boompjes. Maar het houdt zijn sfeertje.

Hier zijn we zo ongeveer halverwege Eemnes en ik geniet altijd heel erg
van de wijdsheid van de polder, de watertjes, de begroeiinkjes en
dan het dorp Eemnes op de achtergrond. Die oude boerenkar is ook leuk.

Bij het pleintje waarop het weggetje uitkomt ligt een boot, versierd
met lichtjes die 's avonds branden. Ik heb dat laatst op een foto gezien,
maar wil er nog eens bij donker heen om het in het echt te bewonderen.
De foto is tegen de zon in genomen, maar aan de andere kant kun je er niet bij komen.

Na het bekijken van de boot zijn we weer omgedraaid en de weg terug
gelopen. Hier zie je het sluisje en het gemaal al weer liggen.

Door de kale wilgen heen levert het wel weer een prachtig plaatje op.

Vanaf het gemaal gaan we weer terug over het dijkje, waar een
hele kudde schapen loopt te grazen.

Deze schaapjes doen niet zo handig. Straks ligt er eentje in de sloot
en wij krijgen het er dan niet weer uit, hoor.
Maar ja, het gras is daar vast veel lekkerder!

Een mooi bruggetje langs de spoorlijn

Bij toeval kwamen we laatst op een zonnige dag op een paadje terecht
dat tussen de weg en de spoorlijn loopt. Hoewel we al zo'n 40 jaar in dit
mooie dorp wonen, hadden we dit paadje nog nooit gezien.
Je kunt hier heel duidelijk zien hoe diep de spoorlijn ligt.
Ergens halverwege is zelfs een leuk bruggetje over een "ravijntje",
dat vroeger ongetwijfeld ergens voor gediend heeft.

Hier zie je het bruggetje vanaf de zijkant.

Als je een klein stukje naar beneden loopt kun je de onderkant van het
bruggetje zien en je zou er zelfs onderdoor kunnen lopen.
Waar het voor gediend heeft weet ik niet. Het is te klein voor een watertje.
Wie het weet mag het zeggen.......

De Soester Duinen

Op een rustige herfstdag eind november wandelden we weer eens
bij de Soester Duinen.
Er scheen een dun zonnetje door de wolken heen en dat gaf
een heel speciaal effect aan de zandvlakte.

Een weet-ik-hoe-oude boom, waardoorheen je het zand ziet.
Ik vraag me dan altijd af hoeveel kinderen en grote mensen hier
door vele jaren heen al hun vertier gezocht zullen hebben.

Er liggen hier heel wat emmertjes zand en het blijft altijd mooi.

Deze boomwortels zullen oorspronkelijk toch onder de grond gezeten
hebben en er zal dus al heel wat zand onder hun "voeten" vandaan
gewaaid en/of gespoeld zijn.

Als je dan via een bospaadje over een heuvel weer terug loopt heb je
een mooi overzicht over het weiland. Ik denk dat dit van de Paardenkamp is.

Het late najaar bij Groenveld

Op een koude decemberdag zochten we een beetje beschutting tussen de bomen bij Groeneveld
voor onze wandeling. Hier voelde je de wind wat minder en dat was wel zo aangenaam.
We vinden het eigenlijk heel gewoon dat we hier zo rond kunnen wandelen, maar als
je het kasteel ziet liggen over het water realiseer je je pas weer goed hoe mooi het is.

Op een open stuk, waar je de koude wind weer goed voelde, stond deze leuke koe te grazen.
Het is maar goed dat hij een een beetje wollig aandoende vacht had, want het was vies koud.

Prachtig vind ik die watertjes met aan de overkant bomen in mooie herfstkleuren.

Misschien vindt dit paard het ook wel koud. Het staat zo heerlijk te dromen
bij de grote - bijna kale - bomen.

Deze oude stam wordt helemaal opgevreten door een flink leger paddestoelen.

Hier is weer zo'n leuk bruggetje met langs het water weer van die
prachtig gekleurde bomen. Puur genieten!

Dit vind ik ook een prachtig plekje. Je moet goed kijken om te zien wat nu
de echte takken zijn en welke de in het water weerspiegelde exemplaren.
Je kunt hieraan zien dat het in dit hoekje windstil was, terwijl het op de
meer open stukken berekoud waaide.

Nevel in november

Dat er mensen zijn die de herfst een vervelend jaargetijde vinden
kan ik niet begrijpen. Zelfs op grijze neveldagen is de natuur prachtig.
Kijk maar eens hoe mooi de Grote Kom in het Baarnse Bos is
als er een beetje nevel overheen hangt.

Zo'n laantje is ook heel mooi, net alsof het in het oneindige ontkomt.

Dit heeft dan wel niet veel met nevel te maken, maar aan deze oude boomstronk
wordt heel hard geknaagd. Hij ziet zelfs een beetje groen van ellende.

Ook de polder is altijd prachtig als er in de verte een beetje nevel hangt.
Zo te zien is dit hekje ook in de herfst van zijn leven.

Nog zo'n mooi polder-met-nevel-plaatje.

En nog een keer de polder met een nevelige achtergrond.
Als je goed kijkt zie je in de verte nog een paar schapen lopen.

Ons mooie dorp

Wij genieten er telkens weer van dat wij in zo'n prachtig dorp wonen.
Ergens op een kruispunt van lanen staat deze grote boom in mooie herfstkleuren.

Als je in de Vondellaan loopt of fietst waan je je in een grote tunnel
met een bladerdak in de mooiste herfsttinten.

De Wilhelminavijver - beschermd dorpsgezicht - is ook zo mooi.
Je kunt hier tijden staan kijken naar alle mooie details.

Een klein stukje verderop. Ook puur genieten.

Deze huizen lichten fel op in de zon en spiegelen zich in het water van de vijver.

Zomaar wat mooie foto's uit onze buurt

De afgelopen dagen zijn we hier, daar en overal geweest
en ik heb wat foto's gemaakt van mooie plekjes die we zagen.
Zoals bijvoorbeeld hier in het Cantonspark. Je kijkt zo
mooi onder de grote bomen door.

Dit is de Eemerwaard, gezien vanaf de dijk.
Als je goed kijkt zie je nog een klein stukje Eem.

Een stukje verder op de dijk kijk je richting Soest en Amersfoort.
Je ziet allerlei schakeringen in de lucht en de oprukkende wolkjes.
Net boven de horizon vlogen honderden ganzen, maar op de foto komen
ze jammer genoeg niet helemaal uit de verf.

Tijdens onze wandeling door de polder naar Soest v.v. kwamen we dit
pasgeboren kalfje tegen. Schattig hè?

Op de snelweg op de terugweg uit het Oosten van het land
werden we verrast door deze prachtige lucht met wolken-en-zon.

Vorige week kwamen we 's avonds thuis en werden vrolijk welkom
geheten door de volle maan. Die andere lichtjes zijn van de flat
naast ons, waarvan de contouren heel vaag zichtbaar zijn.

Tot slot een schitterende zonsondergang op een van de afgelopen dagen.