Het wordt al echt lente.

Hoewel het nog heel vroeg is, staat de natuur al vol met lentebodes.
Je wordt er helemaal vrolijk van en de mooie bloemetjes geven een fleurig accent aan
de grijze dagen die we natuurlijk ook nog volop hebben.
Kijk maar eens naar deze krokussen aan de rand van de vijver.

In het Cantonspark bloeien ook op verschillende plekken de krokussen
en sneeuwklokjes. Hier staan ze zelfs gezamenlijk te pronken in het gras.

Even verderop zag ik een hele kliek sneeuwklokjes achter een grote steen.
Een mooi plaatje, vind ik.

In een voortuintje in de Lepelaarstraat staat deze prunus al volop in bloei.
Als je daar geen lentegevoel van krijgt weet ik het niet meer!

In de polder langs de slootrand zie je overal het gele speenkruid bloeien.
Het ziet er zo vrolijk uit.

Hier staat het zelfs helemaal onderaan bij een buis. Wel een contrast met
die grijze en bruine viezigheid.

Wolkenstraatjes

Vorige week op een zonnige middag liepen we in een heerlijk straf windje over de dijk bij Eemdijk.
We zagen heel duidelijk de wolkenstraatjes in de lucht.
Ze waren heel mooi achter elkaar geschakeld en wat me bijzonder opviel
was dat de onderkanten van die wolken allemaal recht waren. Heel wonderlijk.

Bij de Wieksloterweg

Het was van de week zo'n lekker weer dat we maar weer eens op de fiets gestapt zijn
en een rondje Wieksloterweg gefietst hebben.
Langs het laatste stukje van het fietspad stonden allemaal pollen
sneeuwklokjes. Ik moest dus wel even afstappen om die vast te leggen.

Zo te zien zijn ze aardig aan het rooien geweest in het bos,
want er liggen flinke stapels boomstammen.

We zijn al zo vaak over dit bruggetje gefietst, maar hebben
nog nooit dit bord gezien. Je fietst er altijd maar langs en het valt niet op.
Dus maar goed dat we even afgestapt waren.

Het is sowieso een prachtig plekje. Je kunt het watertje
aan de overkant van de weg verder zien lopen.

Hier staat een mooie boerderij naast een ook al zo prachtig hek.

Hier ben ik even een stukje dichter naar het hek toegelopen, zodat
de details wat beter zichtbaar zijn.
Alles bij elkaar is dit ook weer zo'n mooi nostalgisch hoekje.

Volle maan

De afgelopen week was het weer afwisselend kletsnat en heel helder.
We gingen even wandelen in ons bos, maar waren net goed en wel op weg
toen het begon te miezeren.
Nou ja, we laten ons niet zo gauw uit het veld slaan, dus we wandelden lekker door
maar de miezer werd hoe langer hoe dichter en natter en je ziet aan deze laan
hoe lekker het was.

Later in de week gingen we op een avond nog even een blokje om langs de polder
en werden daar tot onze verrassing begroet door de volle maan.
Eerst scheen hij nog zo'n beetje tussen de wolken en een boom door

maar even later kwam hij helemaal tevoorschijn.
Het was echt een prachtig gezicht, ook doordat het maanlicht zo mooi in het water spiegelde.

Het park bij Kasteel Groenveld

We reizen vaak weet ik waarheen om mooie kastelen en natuur te zien,
maar vlakbij huis hebben we een prachtig kasteel met een heel mooi park eromheen.

Zowel links als rechts van het hoofdgebouw staat een koetshuis.

Achter het kasteel kom je bij een wei, waar paarden lopen.
's Zomers zijn de bomen prachtig in blad, maar deze kale donkere bomen
steken wel erg mooi af tegen het groen van de omgeving en de blauwe lucht.

Bovenop de zogenoemde Wijnberg kijk je heel mooi over de wei en het watertje dat daarlangs loopt.

Dit is ook zo'n leuk laantje. Je loopt hier onder de rhododendrons door
en vooral als deze allemaal in bloei staan is dat erg mooi.

Hier sta ik op het laatste bruggetje voor de weg en kijk ik richting kasteel.
Een plaatje toch?

Wat je al wandelend ziet

Al wandelend kun je van zoveel mooie natuur genieten.
Hier een kijkje tussen twee bomen door op een weiland bij Soest.
Je kunt de katjes aan de bomen zien zitten.

Dit is hetzelfde weiland, maar dan met een oud hekje ervoor.

Ik had wel medelijden met dit kleine paardje in die soppige wei.
Het zag dat er langs het pad nog wat gras te eten was, maar moest
daarvoor wel met de voetjes in het water gaan staan. Dat kan toch niet gezond zijn.

Op dit punt stroomt het water van de Praamgracht de Eem in.
Er drijft vaak van alles en nog wat in het water, zoals hier een autoband.

Het is wel een leuk gezicht wat een capriolen die band maakt door de kracht van
het water dat uit de Praamgracht komt stromen.
Als je goed kijkt kun je zien dat het weiland achter het dijkje
volop bezoek heeft van de uitgebreide familie gans.
Het gegak was niet van de lucht.
Deze laatste twee foto's heb ik een beetje tegen de zon in genomen.

Crocussen in het Cantonspark

Van de week was ik blij verrast toen ik door het Cantonspark wandelde en
al deze bloeiende crocussen zag staan.
Je krijgt er gelijk een heel vrolijk lentegevoel van.

De dijk langs de Eem tussen de fietsbrug en Amersfoort

Toen we zondagmiddag over de fietsbrug liepen zagen we het hek naar de dijk langs de Eem open staan.
Dus de keuze was niet moeilijk en we zijn daar maar eens overheen gewandeld.
We schrokken ons alleen een hoedje van de kaalslag, die ze er aan het plegen zijn,
overal aan weerszijden van de dijk zag je afgezaagde boomstammetjes staan en enorme takkenbossen liggen.

Op een gegeven moment zagen we in de verte het nieuwe Meander ziekenhuis.
We dachten eerst daar helemaal heen te lopen, maar het was toch verder dan het leek.

Hier heb ik dus nog een foto gemaakt en zijn we maar omgedraaid.
We hadden er inmiddels al drie kwartier op zitten en die moesten we natuurlijk ook nog terug.
Je kunt op deze foto wel zien op wat voor mooie locatie dat ziekenhuis ligt.

Hier nog een foto waarop je kunt zien hoe rigoureus men daar bezig is.
Jammer hoor, we hebben daar wel hertjes zien lopen en ik vraag me af waar die nu moeten blijven.

Leuk om de fietsbrug eens van de andere kant te zien. Er ging net een kano onderdoor,
maar je moet wel heel goed kijken om die te kunnen zien.

In het weiland langs de dijk zat een zwanenpaartje heerlijk rustig gras te eten.

We liepen weer terug over de fietsbrug en kregen dit mooie beeld voorgeschoteld
van polder en wolken met net nog een beetje zon daardoorheen.

IJs in de polder

Op deze prachtig zonnige middag zagen we voor het eerst deze winter ijs op de slootjes.
Het mag eigenlijk geen naam hebben, maar toch.....
Hier zie je heel duidelijk ijs op het kleine slootje achter het riet.

Mijn husband houdt van de details en is even van de dijk afgegaan om dit vast te leggen.

Ik houd meer van het grote overzicht en vond dit zo'n mooi gezicht,
riet, water en een beetje ijs en verderop de schaapjes. Met op de achtergrond de windmolens.
Echt Holland!

Als je zo kijkt lijkt het net of er een dikke laag ijs op deze sloot ligt.

Hier is dezelfde sloot vanuit een andere hoek.
Je kunt in de verte net twee ruiters-te-paard de weg zien oversteken.
Meer geluk dan wijsheid, maar een mooi silhouet zo.

Bijna weer terug bij de auto zagen we dit mooie hoekje.
Je ziet de al zakkende zon nog net op het ijs schijnen.