De terugweg via Andernach en Remagen

Onze laatste vakantiedag voerde ons via Andernach en Remagen weer naar huis.
Hoewel we al meerdere keren in Andernach geweest zijn zagen we toch weer veel nieuwe,
dingen, zoals dit stuk oude stadsmuur met een poortje en een soort ronde toren.

Via dit poortje kom je in een soort volkstuintje met bloemen en groente.

Een leuk gezicht die bloemen, afgewisseld met sperziebonen en dergelijke.

Het oude gemeentehuis, een mooi gebouw met een prachtig gedecoreerd balkon.

En wat denk je van deze raamdecoraties?

Tussen de Rijn en het stadscentrum ligt deze oude stadspoort.
Het is jammer van al die moderne gebouwen eromheen. Die passen er echt niet bij!

Van Andernach reden we naar Remagen om daar naar de oude - in de oorlog opgeblazen -
bruggen te kijken.Dit is een stukje van de - ik denk - spoorbrug, dat er nog staat.

Het is wel een luguber gezicht, zo'n loos stukje brug in het land,
vooral als je je realiseert wat er hier allemaal gebeurd is.

In een van de pijlers van de grote stenen brug is het Friedensmuseum gevestigd.

Je moet even goed kijken, maar je kunt aan de overkant de pijlers ook nog zien staan.

Een klein stukje Koblenz

We zijn voor de derde keer in Koblenz geweest om een stuk van de
stadswandeling te doen. En we hebben nóg lang niet alles gehad.
We begonnen bij Deutsches Eck, het punt waar de Moezel in de Rijn vloeit.
Als je links van de punt kijkt kun je goed het verschil zien tussen
het water van de Rijn en dat van de Moezel. Het Moezelwater is donkerder.

Heel prominent staat hier het standbeeld van Kaiser Wilhelm.
Het is een sport voor iedereen om de trappen te beklimmen of nog hoger.
Wij zijn helemaal bovenin geweest en je hebt daar een prachtig uitzicht.

Een stukje verderop langs de Rijnoever kom je bij het Kurfürsterliches Schloss. Het is een en al - zij het hier en daar wat aftakelende - pracht en praal.
De tuin aan de Rijnkant is een lust voor het oog. Je kunt er heerlijk wandelen
en dan dwars door het Schloss heen naar het park aan de stadskant lopen.

Er ligt een vijvertje met een watervalletje en er staan prachtige bloemperken.

Aan de achterkant zie je de twee halfronde zijvleugels liggen. Dwars door het park
loopt een brede toegangslaan. Het aanzicht is verder hetzelfde als aan de
andere kant, ook met die pilaren in het middenstuk.

Op een pleintje verderop richting de stad staat deze bijzondere fontein, waarop de
geschiedenis van Koblenz is uitgebeeld. Je moet deze natuurlijk wel kennen
om het goed te snappen, maar het bekijken alleen is al de moeite waard.

Loop je dan weer terug richting het water kom je langs deze oude muur bij de kerk.
De kerk was jammer genoeg gesloten vanwege de restauratie van het orgel,
maar het orgelspel kon je buiten heel goed horen.

Tussen de muur en de kerk ligt een prachtige tuin met fonteinen en nog een stuk
ruïne van een middeleeuwse kapel.

Prachtig deze tuin.

Hoe vind je deze bank met guirlande erboven, die onder de brug staat?

Voorbij de brug ligt "Weindorf", ook een heel mooi stukje Koblenz.
Een goed voorbeeld van een stukje vakwerkbouw, letterlijk en figuurlijk.

Dit is ook een schattig huis.

Het stadje St.Goar met zijn mooie kasteelruïne

Boven het stadje St.Goar staat nog een groot gedeelte van de muren van
een groot kasteel. Vanuit het stadje zie je het liggen en je kunt wel zien
dat het een heel eind lopen is, maar het was de moeite waard.
Je kunt ook met zo'n toeristentreintje naar boven, maar wij hebben nog jonge benen.....

Boven op de uitkijktoren

heb je een prachtig overzicht over het grootste deel van de ruïne.

Dit is de oorspronkelijke ingang van het kasteel. Je kunt daarna alle kanten
op en overal is weer veel moois te zien. Je blijft je telkens weer verbazen
hoe men met primitieve middelen en op zo'n grote hoogte zoiets kon bouwen.

Overal lopen weggetjes en vaak ga je onder mooie gemetselde boogjes door.

Hier staat nog een groot gedeelte van een buitenmuur.
Door de "ramen" kijk je op de Rijn en de vallei.

Dit is een gang in het verdedigingsgedeelte. Het is er pikkedonker,
maar gelukkig zie je wel steeds licht aan het eind van de tunnel.

Deze galerij is prachtig. Misschien stonden hier in de middeleeuwen wel de
zitjes van de bewoners. Wie zal het zeggen?

Aan de kant van de Rijn kun je nog de plaats zien waar de stellingen stonden.

Hier nog eens een mooi straatje, waar je richting de oude binnenplaats loopt.

Boven op de uitkijktoren heb je een mooi uitzicht over de Rijn en het stadje.
Het gaat nog even door na het kerkje en de bocht. Je ziet daar ook één van de vele
rondvaartboten liggen, die het stadje dagelijks aandoen.

Als je van koekoeksklokken houdt moet je hier zijn.

Spazieren in de Bopparder Hamm

Vorig jaar hadden we een mooie wandeling gemaakt door het druivengebied
de Bopparder Hamm. Alleen waren we op een gegeven moment de weg kwijt en
zijn toen maar dezelfde weg terug gelopen
Nu had ik een goede print van internet gehaald en ging het dus perfect.
Je ziet hier de dikke trossen blauwe druiven hangen op het steile veld.

Halverwege de hoogte kun je goed zien hoe de paden lopen.
We moesten dus bij die liggende "V" het pad naar boven volgen en de vorige
gingen we daar rechtdoor.

De verschillende percelen zijn gescheiden door gemetselde muurtjes,
waarlangs de wegen lopen. Hier rijden ook de werklui met hun vrachtautootjes.

We staan hier nog niet halverwege het hele gebied. Het is misschien wel
5 kilometer lang en de paden lopen dus zig-zag naar boven.
Je snapt wel dat je hier makkelijk een hele dag kunt wandelen.

Hier kijk je weer de andere kant op.
We zagen een werktuig dat kennelijk lag te wachten om gebruikt te worden.

De Bopparder Hamm ligt op de zuidhelling van de berg in de bocht van de Rijn,
dus het is er lekker warm als het zonnetje schijnt.
Hier zijn we al een heel eind de hoogte in.
Je ziet dat het hier ook wat minder gecultiveerd is.

Ergens hoog op een hoekje zagen we een stapel stenen. Waarschijnlijk heeft
deze als barbecue gediend of iets dergelijks.

Rijden tussen de Rijn en de Moezel

Als je bij Boppard de Rijn de rug toekeert en naar boven rijdt
kom je op een soort hoogvlakte en als je bijna bij de Moezel bent
ga je weer over steile weggetjes met haarspeldbochten terug naar beneden.
Op die hoogvlakte heb je prachtige vergezichten.

Waarom dit kruis hier staat weet ik niet, maar het staat er wel mooi.

Nog zo'n schitterend vergezicht.

Eenmaal beneden lacht de Moezel je al tegen.
Dit is de jachthaven van het stadje Brodenbach.

Een stukje verder ga je via een andere weg weer naar boven en zie je tussen
de wijnranken door een prachtig kasteel liggen, Schloss Thurant.

Je kunt er niet snel even dichtbij komen, maar van hieruit ziet het er ook al prachtig uit.

Nadat we de hoogvlakte weer overgestoken waren reden we naar de overkant van de Loreley.
Je kunt duidelijk zien wat een imposante rots het is en hoe smal de Rijn in de bocht is.
De twee vlaggen op de top van de rots staan bij het officiële "Loreley-punt,
maar vanaf deze kant is het veel mooier te zien.

Het uitkijkpunt aan deze kant van de Rijn is een mooi aangelegd parkje,
waar je heel mooi uitzicht hebt op de Loreleyrots en de Rijn.

Je kunt er een heel eind over de Rijn kijken en er lopen diverse wandelpaden
naar andere uitzichtspunten.

Nog een laatste blik op de Rijn. Hier kun je ook nog zien dat achter de rotsen
met bomen langs de Rijn de hoogvlakte ligt.