Hieronder een bloemlezing uit brieven aan een verzekeringsmaatschappij.
* Ik reed al dertig jaar, toen ik achter mijn stuur in slaap viel en een ongeluk had.
* De voetganger had er geen idee van in welke richting hij zou lopen en zo overreed ik hem.
* Ik was er zeker van dat de oude vent nooit de overkant van de baan zou bereikt hebben toen ik hem aanreed.
* De man was overal op de weg. Ik moest een paar maal het stuur omzwaaien voor ik hem raakte.
* Ik reed tegen een verlichtingspaal die verborgen stond achter een voetganger.
* De wagen moest plots uitwijken, ingevolge een onzichtbare vrachtwagen.
* De andere man veranderde plots van gedachten, zodat ik op hem in moest rijden.
* De lantaarnpaal kwam dichterbij. Ik probeerde hem te ontwijken, maar hij raakte nog net mijn voorste uiteinde.
* Ik vertelde de politie dat ik niet gewond was, maar toen ik mijn hoed afzette ontdekte ik een schedelbreuk.
* Om een botsing te vermijden reed ik op de andere wagen in.
* Ik botste op een stilstaande wagen die uit de andere richting kwam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten