Misschien vinden jullie het wel een miezerige plant, maar wij zijn apetrots op onze bloeiende oleander!
Wij hebben hem een paar jaar geleden in bloei gekocht en hebben hem diverse winters overgehouden door hem bij echte kou 's nachts (en tijdens de afgelopen winter ook wel overdag) in de schuur te zetten.
Mijn husband had een touw om de takken gebonden, omdat hij anders niet in de schuur paste met zijn wijde takkenbos.
Ondanks alle goede zorgen was het ons nog nooit gelukt om hem weer in bloei te krijgen. Hij zette wel steeds knoppen, maar tegen de tijd dat die uit leken te gaan komen was het alweer herfst en lukte het niet meer verder.
We hadden net gezegd: als hij nu weer geen bloemen geeft moet hij maar weg, want hij wordt veel te groot om weer een winter lang heen en weer gesjouwd te worden.
Maar nu - ik denk dankzij ons subtropische klimaat dit jaar óf hij heeft het toch gehoord - zitten er werkelijk bloemen aan.
Dus je zult snappen hoe trots wij op deze bloemetjes zijn en hoe we ze koesteren.
1 opmerking:
De plant heeft jullie gehoord hoor, wat ik je zeg. En zo zie je maar weer 'de aanhouder wint. Kan me voorstellen dat jullie apetrots zijn.
Een reactie posten