Op onze fietstocht gistermiddag kwamen we ze weer tegen, onze vrienden de Schotse Hooglanders. Gelukkig liepen ze nu langs het pad tussen de bomen en hoefden we niet tussen ze door te fietsen.
Vinden jullie mij niet moedig dat ik er zo maar langs durfde te fietsen en zowaar ook nog een keertje extra voor de foto?
Nou, het is dat deze zo rustig liep te grazen en niet op mij lette, anders had ik het niet gedurfd, hoor.
De rest van de kudde liep nog wat verder weg onder de bomen, dus daar had ik helemaal niets van te vrezen.
4 opmerkingen:
Wat heb jij een lef ineens zeg. ik neem mijn petje voor je af!. En zelfs nog een foto gemaakt ook. SUPER van je.
Je hebt goed opgelet. Kwispelde het dier ook nog met de staart?
Als de horens recht naar voren staan en de staart omhoog, moet je maken dat je wegkomt.
Je moet nu ook niet weer alles van me verwachten.
Ik was blij dat hij daar heel rustig liep en heb niet op zijn staart en horens gelet, hoor.
Heb jij ervaring met deze dieren in de door jou genoemde stand?
Hoi stoere fietsster!
Jij durft! Met een rood shirt langs zo'n stier fietsen! Ik ben ook eens dwars door zo'n kudde Highlanders gereden en had ook een rood shirt aan! Had ook geen effect. Dus waar die fabel vandaan komt. Ik weet het niet, uit Spanje waarschijnlijk waar de stieren uit verveling de publieke tribune opzoeken....! Groeten, Rob (via Nell weer!)
Een reactie posten