Langs het dijkje stond vanmiddag deze reiger op de uitkijk. Ik weet niet of het dezelfde was als gisteren, maar het zou zo maar kunnen.
Hij bleef heel rustig, maar alert staan toen ik voorzichtig dichterbij liep om hem te vereeuwigen. Meteen daarna vloog hij luid schreeuwend weg.
Even verderop liep mijnheer of mevrouw zwaan op zijn of haar zeven gemakken precies langs het pad en ging daar lekker in het gras zitten. Ik vind het altijd een beetje griezelig om zo vlak langs een zwaan te lopen omdat ze nog wel eens willen blazen of naar je happen, vooral als ze nestelen of jongen hebben.
Maar vandaag niet hoor. Zoals je ziet konden wij er gewoon vlak langs lopen zonder dat er ook maar een centimeter opgeschoven werd.
Helaas wachtte aan het eind van het dijkje een minder mooie verrassing. Alle bomen zijn veranderd in kale stammen en ik vrees dat ze er volgende week helemaal niet meer staan.
Nu moet ik eerlijkheidshalve zeggen dat er nog wel eens eentje omwaaide, zodat het voor iedereen wel veiliger is dat ze verwijnen.
Ik hoop nu maar dat ze er mooie nieuwe exemplaren voor in de plaats gaan zetten, want je zult het met me eens zijn dat het zo geen vrolijk gezicht is!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten