Rare Postzegel

TNT Post komt met postzegels waarop, als je ze voor de webcam houdt, architectonische projecten te zien zijn.
Op de zegels zijn vijf verschillende projecten in 3D te zien. Als je het hele vel onder de webcam legt krijg je een stad te zien en als je het omdraait het gebouw van het Nederlands Architectuurinstituut (NAi). De zegels zijn ontwikkeld door het NAi en reclamebureau Gummo.
De techniek is volgens TNT Post een wereldprimeur op postzegelgebied. De zegels zijn vanaf vandaag te koop.
Hebben jullie al een velletje van deze nieuwe postzegels aangeschaft of ga je dat binnenkort doen?

Rust en drukte bij het Eemnesser sluisje

Dit is het Eemnesser sluisje. Het rechtse gebouwtje is het gemaal en rechts daarnaast ligt het sluisje. 's Zomers is het hier meestal druk met fietsers en wandelaars en mensen, die hun bootje op komen halen om ermee te gaan varen.

We kwamen niet veel mensen tegen, maar het was wel een drukte van belang op de Eem. Misschien is het een bewijs dat de economie weer aantrekt, maar in korte tijd kwamen er verschillende schepen voorbijgevaren. Deze vaart in de richting Eemdijk.

Daar komt het volgende schip al aan vanuit de kant van Baarn. Vaak varen deze schepen heen en weer tussen Amersfoort en het Eemmeer en vanaf daar nog verder.
Je kunt het al van verre zien aankomen als je op de dijk loopt.

Ik vind het altijd prachtig als die schepen zo vlak langs je komen varen. Heel vaak zwaait de schipper ook nog even naar je.

En hier zijn we weer terug bij het sluisje. Hier zit mijn husband op een bankje met de rug naar het sluisje toe en kijkt hij op de Eemnesser Vaart richting de Eem (die loopt vóór de huizen langs die je in de verte ziet).
Jullie zullen het toch wel met me eens zijn dat dit een geweldig mooi stukje Nederland is en dat op nog geen 10 kilometer fietsen vanaf ons huis.

Vader Koolmees

Naast/tegenover ons slaapkamerraam hangt boven de schuurdeur een nestkastje.
De laatste tijd werden we elke ochtend vroeg gewekt door het geklop van een koolmeesje, dat kennelijk huisvesting zocht en mogelijk gevonden heeft.

Hij komt aanvliegen, gaat op het stokje zitten en begint met zijn snavel op het nestkastje te timmeren. Ze doen dat elk jaar weer en ik weet eigenlijk niet waarom.

Als hij een poosje heeft zitten timmeren gaat hij weer weg. Ik ben benieuwd of hij hier echt gaat nestelen of dat hij toch ergens anders iets beters vindt.
Het is wel lastig om hem op de foto te krijgen, want we moeten op de ene kamer het gordijn opzij of in de andere kamer de luxaflex wat omhoog doen en meestal is hij bij de eerste de beste beweging al gevlogen.
Maar dank zij mijn husbands geduld is het toch gelukt om hem even vast te leggen.

Het Diploma

Na viereneenhalf jaar hard werken en studeren was afgelopen donderdag dan eindelijk het moment aangebroken dat Jeanette haar diploma verpleegkundige in ontvangst mocht nemen. Ze zit er hier al helemaal klaar voor.

De ceremonie begon met het afnemen van de belofte. De "voorzitter" las de uitgebreide tekst van deze belofte voor en alle gediplomeerden moesten daarna om de beurt op afroep zeggen: "Ja, dat beloof ik".

Ook heel belangrijk en gewichtig was het zetten van de handtekening op het diploma.

Jeanettes werkbegeleidster mocht haar de felbegeerde verpleegkundigenspeld opspelden, ook een plechtige handeling.

De lerares had voor elke gediplomeerde een heel mooie toepasselijke speech en besloot die met een - ook voor ieder persoonlijke - metafoor, die ze gelukkig op papier meekregen, want in de zenuwen van het moment ontgaat je natuurlijk de helft.

Hierna brak natuurlijk het moment aan voor felicitaties, bloemen en kadootjes onder het genot van een hapje en een drankje.

Jeanette had niet te klagen over gebrek aan supporters. Haar gezin, ouders en diverse collega's waren naar Utrecht gekomen om de plechtig- en feestelijkheden mee te maken.

En hier staat ze dan - heel terecht - supertrots te pronken met haar speld!

Nog meer lente.....

In het gazon bij de vijver staat een heel veldje met allemaal verschillende soorten bloembollen. Hoewel er van de winter ook wel auto's op het gras geparkeerd stonden zijn ze toch weer allemaal opgekomen en bloeien ze uitbundig.

Op deze foto zie je papa zwaan met zijn zwarte vriendin aan de scharrel nu moeders op het nest zit. Ze verscholen zich wel stiekem achter de wilg, maar ik zag ze toch!
(Je moet wel even op de foto's klikken om ze echt mooi te zien.)

Lente!

Wat is de lente goed begonnen met dit heerlijke lenteweer!
We waren gisteren in Velden om de verjaardag van een schoonzus en een zwager te vieren en hebben de hele dag buiten gezeten.
Ons voortuintje doet ook uitbundig zijn best om er fleurig uit te zien en dat lukt aardig.
Er zit alleen een kat hier in de buurt die elke keer bloemen uit de struik rechts op de voorgrond trekt en ze dan op de grond gooit. Raar beest hè?

Vanochtend maakte ik even een foto van ons voortuintje en net op dat moment ging er een mooie vlinder op de skilla zitten. Nou, als je daar nog geen zomers gevoel van krijgt dan weet ik het niet meer!

In ons achtertuintje zetten we altijd alle bloembollen die uit de tuin of de bloembakken komen en zoals je kunt zien begint er al weer een heleboel op te komen. Dat belooft dus wat voor straks.

Misschien wel 35 jaar geleden hebben we eens een polletje speenkruid uit de polder meegenomen en in een randje grond tegen het huis gezet. Sindsdien hebben we daar elk voorjaar een heel vrolijk plekje.

Broedende zwaan naast de voordeur

Bij één van de huizen in de wijk hier achter ons wonen mensen, die gek zijn van watervogels. Ze voeren altijd de eenden en zwanen die in het water voor hun deur rondzwemmen en er zijn liefhebbers genoeg voor de lekkere hapjes die ze rondstrooien.
Maar nu ligt er een zwanennest naast hun voordeur met een broedende mevrouw zwaan erop.

Vader zwaan loopt er te patrouilleren en o wee als je te dichtbij komt.
Hij maakt zich heel breed en kijkt werkelijk boos als je van je fiets stapt om een foto te maken van dit bijzondere tafreel.

Nu ziet het er nog allemaal heel vredig uit, maar ik ben bang dat als er straks jongen uitkomen, die mensen hun huis niet meer in- of uit kunnen zonder protest van vader zwaan. Misschien dat hij de bewoners wel kent, maar ik zou er in die tijd niet graag aanbellen, want ik heb veel respect voor zo'n dreigend snuivend op je af komende zwaan.

Links van het nest zat dit drietal onder de coniferen. Het zal waarschijnlijk het medisch team zijn dat standby is.

Chinees foutje

Veel bedrijven proberen een slaatje te slaan uit het aanstaande koninklijk huwelijk, maar een Chinees bedrijf had toch wel iets meer research moeten doen.
Het bedrijf besloot een speciale Kate en William-mok op te markt te brengen, maar in plaats van met haar bruidegom William staat Kate met haar toekomstige zwager prins Harry op de mok.
"Het sprookjeshuwelijk van de eeuw. 29 april 2011", staat op de andere kant.
Overigens staat op de site van het bedrijf dat de mok zonder toestemming van Kate, William of een ander lid van het Britse koningshuis is gemaakt.
Wat heb je in China toch een rare chinezen!

Brief aan minister de Jager

Onlangs kreeg minister de Jager onderstaande brief. Ik had hem geschreven kunnen hebben. Jij ook?

Geachte Minister de Jager,
Hierbij wil ik u laten weten dat ik mijn abonnement op uw "Belastingdienst" op wil zeggen. Na een jarenlang lidmaatschap is mij gebleken dat de voordelen duidelijk niet opwegen tegen de nadelen. De kosten van het lidmaatschap zijn doorgaans erg onvoorspelbaar. En eerlijk gezegd heb ik het meestal ook te druk om de door u toegestuurde lectuur, die bijzonder veel tijd en energie van de abonnee vergt, te lezen. Mede hierdoor lijkt een continuatie van een dergelijk abonnement in deze toch al dure tijden voor mij eigenlijk ook niet langer zinnig. Hierbij verzoek ik u dan ook vriendelijk mijn gegevens per direct uit uw bestanden te verwijderen, zodat ik uw blauwe enveloppen voortaan niet meer zal ontvangen.
Bij voorbaat dank.
Met vriendelijke groeten,
Jantje Melkkoe

Pauw in de wei

Zaterdagmiddag fietsten we door de Eemnesser polder en daar zagen we opeens een heel mooi gekleurde vogel paraderen. Toen we nog eens goed keken bleek het een pauw te zijn.
We hoopten dat hij zijn volle verenpracht even aan ons zou laten zien, maar jammer genoeg nam hij de benen toen hij ons zag afstappen. Gelukkig zag mijn husband toch nog net kans om hem even snel op de foto te zetten.

Het was wel een bijzonder verschijnsel waar je normaal alleen meeuwen, kraaien, kauwen, schapen, koeien, paarden en dergelijke ziet.

Nostalgische beelden bij een borrelglaasje

Gisteren heb ik weer eens ervaren hoe door een simpel borrelglaasje een hele film uit het verleden langs kan komen.
Ik had voor mijn verjaardag van de kinderen nieuwe wijnglazen gekregen, waardoor ik mijn glazen-kastje moest herindelen en een heleboel lelijke glazen weggooien.
Op de bovenste plank staan onze relikwieën, namelijk wat oude glaasjes die nog bij onze ouders vandaan komen, waaronder drie borrelglaasjes.
Ik zie ze nog staan in het rechterdeurtje van het dressoir, nog in ons huis bij de steenfabriek, waar mijn vader bedrijfsleider was.
Mijn ouders waren 12 1/2 jaar getrouwd en de smid van de fabriek kwam ze even feliciteren, waarbij hij door mijn vader op een borreltje getracteerd werd.
Maar wat was nu het geval? Kort daarvoor was mijn oma aan galstenen geopereerd en ik weet niet of al haar kinderen zo'n galsteen gekregen hadden, maar mijn moeder in elk geval wel. Waar bewaar je zoiets? Natuurlijk was zo'n weinig gebruikt borrelglaasje daar een perfecte plek voor.
Voel je de bui al hangen? Op een gegeven moment begon de smid te proesten en spuugde hij die galsteen uit. Kennelijk had niemand die gesignaleerd onderin dat glaasje.
Bij het verplaatsen van deze borrelglaasjes zag ik die hele film weer voor me. Wat hebben we toen gelachen! Degenen die mijn moeder gekend hebben kunnen zich er wel wat bij voorstellen!
Wat ik me ook nog herinner van die dag is dat mijn jongste broertje - in het mooie lichte pakje dat mijn moeder voor deze gelegenheid voor hem gemaakt had - vóór het feest nog even in de kolenloods ging spelen. Ook hierbij heb je weinig fantasie nodig om de gevolgen voor je te zien.

Kostbaar stripboek

Het kan wel eens heel erg nuttig zijn om nog eens goed rond te kijken op je zolder of je daar toevallig nog iets van stripboeken hebt liggen.
Wie weet kun je er veel geld mee verdienen, want een stripboek van Spiderman heeft op een onlineveiling ruim 720.000 euro opgeleverd.
De eerste editie van het boek uit begin jaren '60 kostte in die tijd niet meer dan 12 dollarcent.
Toch is Spiderman met deze opbrengst niet de duurste stripheld ooit. Dat is zijn collega Superman. Daarvan leverde en eerste druk vorig jaar nog bijna een miljoen euro op.
Het stripboek van Spiderman was nog in prima staat, maar oudere strips doen het op veilingen veel beter. De jaren '30 tot de vroege jaren '50 worden gezien als 'gouden eeuw' van de strip.

NS en de boete

Oerhollands......

Dit vond ik zo'n mooi oerhollands tafreeltje met die witte ganzen en de schapen op de achtergrond dat ik het even met jullie deel.
De weilanden worden tegenwoordig overspoeld met al die luidruchtige buitenlandse ganzen, maar deze mooie witte Hollandse (denk ik tenminste) vind ik eigenlijk veel leuker.
Het geheel met die schapen op de achtergrond in de weidse omgeving is toch prachtig.
Wat kunnen wij ons toch gelukkig prijzen dat we op zo'n korte afstand van ons huis van al dit moois kunnen genieten. Ik zou voor geen goud in een grote stad willen wonen. En jullie?

Wat jammer nou!

De stichting Het Groninger Landschap heeft jammer genoeg voor niks een bever uit België gehaald en maandag uitgezet in het riviertje de Drentse Aa.
Het dier werd namelijk enkele uren na zijn vrijlating al weer doodgereden op de A28 en heeft dus maar heel even van zijn nieuwe leefomgeving kunnen genieten.
"Bevers gaan altijd direct op verkenningstocht in hun nieuwe omgeving. Triest genoeg koos deze bever er voor de snelweg op te lopen", vertelde de zegsman.
In totaal zijn er de afgelopen jaren achttien bevers met succes uitgezet in het gebied op de grens van Groningen en Drenthe.
Volgens Het Groninger Landschap voelen zij zich helemaal thuis in het gebied en zijn er zelfs al jongen geboren.

Kunstwerk Soest

In 2008 is er tussen Baarn en Amersfoort ter hoogte van Soest een nieuw fietspad met een fietsbrug over de Eem aangelegd. Je kunt sindsdien door de polder langs Soest fietsen, dan over het fietspad langs de Eem, daarna de brug over en door de Eemnesserpolder weer terug naar Baarn. Een rondje van zo'n kleine 20 kilometer.
Er is langs dat fietspad een kunstwerk neergezet, dat ik tot gisteren maar een verzameling roest vond, waar je de wind doorheen hoort gieren als het een beetje waait (en dat doet het daar in die polders eigenlijk altijd wel).
Omdat ik het te koud vond om dat hele stuk te fietsen hebben we de fiets aan het begin van het pad langs de Eem neergezet en het pad langs het water tot aan de brug gelopen en weer terug.
Nu je niet langs het kunstwerk fietste - dat evenwijdig aan het fietspad staat - maar het helemaal kon zien, viel het ons pas op hoe mooi het eigenlijk is.
Het symboliseert het leven en de rust in de polder en er staat allerlei informatie op de panelen vermeld.

Dit is de andere kant van het fietspad.
Het was prachtig weer en vooral met de wind in de rug en de zon in het gezicht was het er heerlijk wandelen!

Holle Bomen

Aan de rand van de polder staat een rijtje bomen die kennelijk de beste tijd van hun leven hebben gehad.
Als je deze "boom" ziet staan vraag je je af waarom hij er eigenlijk nog staat, want de naam "boom" doet hij toch geen eer meer aan. Je kunt er aan de onderkant dwars doorheen kijken en er zit geen enkele tak of een spoor daarvan meer aan.

Ga je wat dichterbij kijken zie je wat een flinke hap er al uit de stam genomen is. Alleen door wat of wie zal wel een vraag blijven. Ook de schors is niet meer helemaal intact.

Ga je nog dichterbij kijken is het heel goed te zien dat er nog een opening aan de andere kant zit. Het lijkt net een kabouterhuis met een voor- en achterdeur.

Ditzelfde verschijnsel, maar dan vele malen groter zagen we in het Sequoia Parc in California, VS. Die bomen waren zo verschrikkelijk hoog en de gaten in de stam dus naar verhouding. Ik heb er een fotootje van Internet naast gezet, zodat je een idee hebt hoe hoog die boom is. Zelf krijg je hem niet "van top tot teen" op de foto.

Een nevelige polder

Het was vandaag een nevelige, koude dag, ondanks het feit dat er vanmiddag een heel voorzichtig zonnetje tevoorschijn kwam.
Bovenop het dijkje kon je heel goed de nevel boven de weilanden zien met hier en daar nog een verdwaalde gans.

Toen we over het dijkje terugliepen kwam de zon er ietsjes beter door, maar het bleef toch behoorlijk nevelig.
Let op deze foto vooral eens op het weiland onder aan het dijkje, dat helemaal aan het vermoerassen is.

Vechtende Boegbeelden

Muskusrattenvanger vangt reeën

Eindelijk is Botanische tuin De Hortus in Haren verlost van vijf reeën die de afgelopen maanden veel schade hebben aangericht. Een muskusrattenvanger heeft de dieren met zachte hand en veel geduld uit de tuin verjaagd.
Maandenlang hebben de reeën veel schade aangericht aan planten, bloemen en bloembollen in de tuin. De botanische tuin wilde de reeën eerst afschieten, maar zette later de muskusrattenvanger van de provincie Groningen in.
Er waren drie mannen voor nodig om de dieren naar een gat in de omheining te drijven. Het gat is inmiddels gedicht.

Bloembollen

Jarenlang zetten wij in het najaar tientallen bloembollen in onze voortuin, met de verwachting in het voorjaar van een mooi bollentuintje te kunnen genieten.
Niets was minder waar. Volgens onze deskundige in de familie zit er een of andere schimmel in de grond, waardoor de bollen rotten en dus van elke tien geplante bollen er twee of drie opkomen en gaan bloeien.
We hebben het nu anders opgelost: in het voorjaar kopen we een stelletje opgepotte tulpjes, hyacinten, narcissen, crocussen en blauwe druifjes en die zetten we in de voortuin.
Ook krijg ik meestal wel wat potjes met bollen voor mijn verjaardag.

Dat "we" moet je ruim zien natuurlijk. Mijn aandeel beperkt zich meestal tot wat adviezen en aanwijzingen, maar het echte werk wordt natuurlijk door mijn husband gedaan.

Nadat de oude rommel uit de tuin verwijderd is worden de bollen uit de potjes gehaald en in de grond gezet.

Kijk zelf maar. De tuin ziet er zo toch weer pico bello uit en je kunt echt niet zien dat dit moois uit bloempotjes komt.