Gisteren heb ik weer eens ervaren hoe door een simpel borrelglaasje een hele film uit het verleden langs kan komen.
Ik had voor mijn verjaardag van de kinderen nieuwe wijnglazen gekregen, waardoor ik mijn glazen-kastje moest herindelen en een heleboel lelijke glazen weggooien.
Op de bovenste plank staan onze relikwieën, namelijk wat oude glaasjes die nog bij onze ouders vandaan komen, waaronder drie borrelglaasjes.
Ik zie ze nog staan in het rechterdeurtje van het dressoir, nog in ons huis bij de steenfabriek, waar mijn vader bedrijfsleider was.
Mijn ouders waren 12 1/2 jaar getrouwd en de smid van de fabriek kwam ze even feliciteren, waarbij hij door mijn vader op een borreltje getracteerd werd.
Maar wat was nu het geval? Kort daarvoor was mijn oma aan galstenen geopereerd en ik weet niet of al haar kinderen zo'n galsteen gekregen hadden, maar mijn moeder in elk geval wel. Waar bewaar je zoiets? Natuurlijk was zo'n weinig gebruikt borrelglaasje daar een perfecte plek voor.
Voel je de bui al hangen? Op een gegeven moment begon de smid te proesten en spuugde hij die galsteen uit. Kennelijk had niemand die gesignaleerd onderin dat glaasje.
Bij het verplaatsen van deze borrelglaasjes zag ik die hele film weer voor me. Wat hebben we toen gelachen! Degenen die mijn moeder gekend hebben kunnen zich er wel wat bij voorstellen!
Wat ik me ook nog herinner van die dag is dat mijn jongste broertje - in het mooie lichte pakje dat mijn moeder voor deze gelegenheid voor hem gemaakt had - vóór het feest nog even in de kolenloods ging spelen. Ook hierbij heb je weinig fantasie nodig om de gevolgen voor je te zien.
4 opmerkingen:
Tja!
De tijd van de steenfabriek aan de - ik dacht - Wildveldstraat?, is van voor mijn tijd. Maar ik herkende wel meteen dat het een borrelglas was van Pa Doornenbal! Daar heb ik hem heel wat uit zien proeven terwijl ik zelf van een biertje genoot. "Alle joden" zal hij wel hebben uitgeroepen toen de uitgespuugde galsteen kwam langsvliegen! Dit projectiel doet mij denken aan een "groene fluim" die ik eens van hem al hoestend, op mijn rechterschouder gepresenteerd kreeg! Ik wees ernaar en vroeg hem of hij mij niet meer moest?! We hebben er hartelijk om gelachen! Die smid ook wel, denk ik...
Aangezien ik dit verleden niet heb meegemaakt, vroeg ik manlief even te lezen. waarna deze hartelijk heeft zitten lachen. En verantwoordelijk is voor deze bijdrage.
Hahahaha, ieieieie, wat een idee om je galstenen uit te delen zeg! En dan ook nog bewaren in een borrelglaasje, geweldig!! Dat is inderdaad iets om nooit meer te vergeten! En een goede reminder om altijd even in een glas te kijken voor je wat drinkt, hahaha!
Groetjes, Yvon
Het was de Winkelveldstraat, dus je was erg warm!
Hij zal inderdaad wel "alle joden" geroepen hebben of "verroest", dat was ook zo'n uitroep van hem.
En dat verhaal van die fluim ken ik ook wel. Daar zijn ook al heel wat lachtranen om vergoten!
Nog even een verlate reactie van mij op het stukje over het borrelglaasje. Ook ik ken natuurlijk het verhaal over de galsteen en ook over "de groene fluim". Dat zijn verhalen die je hele leven met je meegaan. En wat denk je van de uitroep: "Hoe bestaat het"? Die werd ook gebruikt door mijn vader toen hij van schrik met zijn stoel achterover tegen het aanrecht viel nadat zijn schoonzoon, die tegenover hem plaatsnam, een afgrijselijke brul gaf omdat hij op een vork met de tanden omhoog neerplofte.
Een reactie posten