Zaterdagmiddag belde onze kleindochter dat het er zo leuk was en of wij ook zin hadden om eerste Paasdag daarheen te komen.
Nou, dat hadden we wel en zo togen we richting Friesland en scheepten na de koffie in.
De trossen gingen los, waarna de kapitein en de stuurvrouw (of heet dat gewoon altijd stuurman?) samen even overlegden over de route.
We gingen door een smalle sloot, volgens ons de verbinding tussen twee meren.
Maar dat was niet zo'n goed plan, want in de verte doemde een klein bruggetje op, waar we dus dus vast niet onderdoor konden.
De sloot was te smal om te keren en we besloten om dan maar achteruit terug te varen naar het meer. Helaas was dat sneller gezegd dan gedaan. De boot liep elke keer weer vast in het riet en wilde niet in een rechte lijn achteruit varen.
Dus de kapitein ging maar aan land om te proberen de boot dan maar door de sloot richting het meer te trekken.
Ook dat leek makkelijker dan het was, want de achterkant van de boot dook steeds maar weer het riet in.
Dus ook de kapiteinsvrouw ging maar aan wal om elke keer de boot met de pikhaak uit de kant te duwen.
En ja hoor, dat lukte! Door een goede samenwerking met de wal en de stuurvrouw lukte het uiteindelijk om de boot weer bij het meer te krijgen.
Maar......hoe kwamen die twee nu weer aan boord? Dichterbij de wal kon de boot niet komen en om nu door de sloot te waden lokte ze ook niet erg.
De beste oplossing was dus maar om het sleeptouw aan boord te gooien en de stuurvrouw de boot om te laten varen naar de dichtstbijzijnde boerderij langs het meer.
En daar stonden dan de kapitein en zijn vrouw aan de wal en zagen de boot met hun kinderen en passagiers het meer op varen.
Er kwam al een jochie aangehold om te kijken wat we aan het doen waren en die holde terug om aan aan zijn vader te vragen of we even bij de boerderij mochten aanleggen en dat mocht gelukkig.
De stuurvrouw deed het allemaal heel goed en toen we bij de boerderij kwamen werden we al opgewacht door het kapiteinsduo en konden ze weer aan boord stappen.
Toen was het natuurlijk een peuleschil om weer het meer over te varen naar huis. Tim was heel erg opgelucht dat het allemaal goed afgelopen was en wilde nu ook wel even zijn stuurmanskunsten laten zien.
Eind goed al goed. We legden weer aan bij de camping en waren wel toe aan een lekker bakkie na dit avontuurlijke tochtje.
2 opmerkingen:
Wat een avontuur daar in Friesland, had Marc maar gelijk Jezus over het water kunnen lopen dan was het allemaal makkelijker gegaan. groetjes Bernard
Ik mag natuurlijk niet lachen, maar ik vind het zo een komisch verhaal. Wat een avontuur hebben jullie beleeft. Dit zullen jullie en ook de stuurman en stuurvrouw nooit vergeten. Gelukkig is alles goed gekomen. De volgende keer toch maar eerst goed overleggen wat de bedoeling is. Het blijft toch oppassen geblazen als je gaat varen.
Een reactie posten