Het had wel wat voeten in de aarde voordat ik het op de foto kreeg. Het liep steeds net weg als ik er een foto van wilde maken.
Het liep steeds onder z'n moeder door naar de andere kant en was nauwelijks bij te benen. Mijn husband maakte snel deze foto, maar jammer genoeg staat moeders hoofd er net niet meer op.
Maar uiteindelijk kwam het toch even naar het hek toe om voor me te poseren. Lief hè? Ik vindt het een heel mooi veulen met z'n donkere kleur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten