Het hoekje Praamgracht/Eem

Maandagmiddag toen de storm over zijn hoogtepunt heen was hebben wij nog een rondje Eem gelopen.
Ik denk door de stuwing van de wind was het water in de Eem bijzonder laag,
wat heel goed te zien was op het punt waar de Praamgracht in de Eem uitmondt.
De stenen op de bodem liggen zelfs helemaal bloot.

Op de plek waar de Praamgracht de Eem in stroomt is jaren geleden een houten schot geplaatst om de schade
die de golfslag van de schepen op de Eem aan de Praamgracht veroorzaakte wat te beperken.
Doordat het water in de Praamgracht veel hoger staat dan dat in de Eem ontstaat er zo een heuse waterval.

Wat een storm!

Wat een storm raasde er gisteren over ons land. Gelukkig viel het hier in ons dorp nog mee, al zijn er toch nog heel wat bomen omgegaan en takken afgebroken.
Toen de wind wat was gaan liggen zijn we nog een stukje gaan wandelen en zagen heel wat schade hier en daar.
Op het hoekje bij de Aak en de Tjalk was ook een grote tak afgebroken, die in de boom erachter was blijven hangen.

Ze waren druk bezig om de tak af te zagen.....

....en zonder nog meer schade te veroorzaken naar beneden te krijgen.

Natuurlijk is er altijd belangstelling genoeg, maar ik blijf er liever een beetje bij uit de buurt. Je weet nooit of er iets wegspringt om op jouw hoofd te landen.

Op bij de oude camping Bestevaer waren de nodige takken naar beneden gekomen.

En 's ochtends fietste mijn husband door de Vondellaan, waar de brandweer een omgewaaide boom aan het opruimen was.

Nog wat herfstfoto's

De natuur hult zich zo zachtjesaan in herfstkleuren en daarvan zou je wel duizenden foto's willen schieten.
Zoveel maak ik er maar niet, maar ik heb er toch weer een aantal mooie gemaakt. Vind ik zelf tenminste....
Bijvoorbeeld in het Cantonspark dit kleine paadje naar de kolonnade, die een beetje verscholen ligt tussen de verschillende kleuren groen en bruin.

De Pekingtuin is ook mooi. Vooral dit al helemaal verkleurde boompje bij de fontein.

Ik dacht eerst dat er allemaal bergjes bladeren op het gazon lagen, maar bij nadere inspectie bleken het paddestoelen te zijn.
Ze waren wel over het mooiste heen, dus ik kan me voorstellen hoe mooi ze oorspronkelijk waren.

In de berm langs de Torenlaan richting Soest staan overal paddestoelen, die zich een weg hebben gebaand door de laag dorre bladeren heen.
Vooral deze rode exemplaren vormen een mooie herfstdecoratie tussen de weg en het fietspad.

Deze vallen wat minder op, maar ze doen het leuk zo vlak langs de weg.

En tot slot nog een paar bolle modellen wat verderop langs het voetpad van de Stadhouderslaan.

Het wordt nu toch echt herfst

De herfst begint nu dan toch ineens te komen. Gistermiddag liepen we in het bos en je ruikt en ziet overduidelijk de herfstgeuren en -kleuren.
Bijvoorbeeld dit mooie boompje.

Dit is een behoorlijke kluit paddestoelen die eigenlijk al "uitgebloeid" zijn. Maar nog wel erg mooi.

Van dit laantje spat de herfst af. De grond vol afgevallen bladeren en de bomen voorzichtig van kleur veranderend.

Nog een hele kluit paddestoeletjes. Ze groeien echt aan alle kanten van het boomstronkje.

Ondanks dat er hier nog veel groen is, is dit laantje toch ook echt in herfsttooi.

Het is een heel mooi gezicht al die oude boomstronkjes, volgegroeid met paddestoelen.
Je kunt er nooit genoeg van krijgen.

De wortelkluit van deze omgevallen boom is helemaal begroeid met paddestoelen. Ik heb ze op de tweede foto wat ingezoomd, zodat ze wat beter te zien zijn.
Aan de kluit kun je wel zien wat een grote boom dit is en het zal wel een flinke klap gegeven hebben toen hij omging.

En dan tot slot dit mooie zitje, gemaakt van boomstammetjes.
Voor mij is dit het bewijs dat er echt kabouters in het bos wonen en ik denk dat dit hun stamcafé is.

Koeien en Paarden in de Herfst

De herfst levert heel wat mooie plaatjes op, als je er tenminste oog voor hebt.
Bij het langswandelen werd mijn blik getroffen door dit mooie doorkijkje van een koetje met mooie bijpassende herfstbladeren.

Deze boom heeft kennelijk geleden onder de herfstwind, maar dient op deze manier prachtig als omlijsting van deze koe in de wei.

Door de vele regen is dit weiland veranderd in een merengebiedje, waar nog maar net plek is overgebleven voor het gras, waarvan de paarden kunnen eten.

Deze foto heb ik de andere kant op genomen. Wat een nattigheid! Ik vraag me af of dit wel gezond is voor die paarden.

Natuur in ons mooie dorp

Om mooie natuur te zien hoef je niet zo ver weg te gaan. In onze "eigen" Pekingtuin zagen we van de week deze bijzondere "paddestoelenboom". Op deze foto kun je de paddestoelen boven in de boom goed zien zitten.

Als je goed kijkt zie je dat de hele boom vol zit met die kleine paddestoeletjes. Het is een heel wonderlijk gezicht en ik vrees dat het geen teken van gezondheid van deze boom is.

Deze foto is een detail van die grote tak die je op de vorige foto al kunt zien. Ook deze tak zit helemaal vol met paddestoelen.

Dan in de polder richting Soest kom je dit kleine vijvertje tegen.
Ikzelf vind dit een prachtig, echt Hollands, tafereeltje met de wilg, het water, de schaapjes en de maïs. In de verte kun je zien dat er een vieze miezer hangt. Ook echt Hollands of niet?

In een voortuin langs een van onze mooie Baarnse lanen zagen we deze paddestoelen staan.

Er staan er veel in deze voortuin maar je moet wel heel goed kijken tussen alle bladeren.

Het einde van een bijna-omgewaaid boompje

Gistermiddag viel er weer van alles te beleven bij ons voor de deur.
Ik zag opeens een brandweerauto stoppen bij het grasveldje, waarna er een stuk of wat brandweermannen uitsprongen.
Wat bleek? Er dreigde een boompje langs de Bestevaerweg om te waaien.

Er werd even een inspectie uitgevoerd en de motorzaag werd tevoorschijn gehaald.

De opperzaagmeester zette de zaag in de boom......

en in een mum van tijd lag deze om.

Hier lijkt het net of de brandweerlieden in het gelid staan om het boompje de laatste eer te bewijzen.

Vervolgens pakken ze het gevelde boompje met z'n allen beet.......

.....en sjouwen het naar het midden van het grasveld.

En daar ligt-ie dan. Het is wel zielig hoor. Misschien had het door wat stutwerk nog wel gered kunnen worden.

Tot slot van het verhaal kwamen vanochtend de gemeentewerkers om de klus af te maken. Boompje Finito!

Herfstachtig Baarnse Bos

Gistermiddag was het heerlijk wandelen in het Baarnse Bos.
We werden verwelkomd door het geluid van motorzagen en toen we bij de Grote Kom kwamen zagen we een paar mannen, die dikke takken in stukken aan het zagen waren.
Deze waren kennelijk van een grote beuk, die er wel uitzag alsof hij flink gesnoeid was.

We liepen naar de overkant van de vijver en zagen daar - links van het trapje - nog zo'n gekortwiekt exemplaar staan.
Je moet wel even goed kijken, want hij is niet zo erg duidelijk te zien.

Hier heeft de herfst al behoorlijk toegeslagen, maar het is en blijft een heel mooi plekje.

Een stukje verderop zagen we deze boomstam, die helemaal "aangevreten" is door zwammen. Dit soort hadden we nog nooit eerder gezien.

Via dit prachtige laantje kwamen we weer bij de Kleine Kom uit. Ook hier beginnen de herfstkleuren te komen.

Varen met een berkelzomp in Borculo.

In Borculo kun je een leuk (klein) tochtje maken met een berkelzomp - een bootje - over een stukje Berkel.
Het is historisch erfgoed dat in ere wordt gehouden. Er varen nu vier replica's van de oude berkelzompen waarmee schippers eeuwenlang, tot ongeveer 1905, vracht over de Berkel vervoerden van Zutphen naar het Duitse Vreden en terug. Rond 1850 waren er 70 van zulke schepen in de vaart.
Er is een grote groep vrijwilligers die dit draaiende houdt en - zoals wij wel merkten - met heel veel plezier.
Hier ligt zo'n bootje met passagiers in het sluisje.

De "bemanning" heeft echt wel zwaar werk, want deze bootjes hebben geen motor maar het bootje wordt met "prikstokken" voortbewogen, net als de punters in Giethoorn.
Ook het sluisje en de bruggetjes worden handmatig bediend.

Nadat we bij het sluisje gekeken hadden zijn we langs het water naar de opstapplaats gelopen.

Hier komt het bootje onder de laatste brug door om bij de steiger aan te leggen en van passagiers te wisselen.

Een deel van de vrijwilligers heeft de kaartjes verkocht, de passagiers geholpen bij het instappen en fietst daarna hard naar de eerstvolgende brug om die te openen, zodat het bootje erdoorheen kan varen.

Hier liggen wij in de sluis. De deur is dicht en we moeten anderhalve meter zakken.

Als het water laag genoeg staat trekken de sluiswachters de deuren weer open en kunnen we verder varen.

We varen naar deze prachtige oude watermolen en stappen - wat mooi verzonnen - op het terras van het restaurant weer uit de boot.