De plaatselijke kruidenier komt thuis uit zijn werk en ziet tot zijn grote schrik dat het huis van zijn buurman in brand staat.
Hij rent meteen naar binnen en komt even later met een bewusteloze man over zijn schouder het huis weer uit. De omstanders prijzen hem om zijn moed, maar hij wimpelt dit af door te zeggen: "Ik moest wel. De tijden zijn zo slecht, dat ik me niet kan veroorloven een vaste klant te verliezen!"
1 opmerking:
Nieuw gezegde: De een zijn leven is de anders zijn brood.
Een reactie posten