Je merkt het nog niet altijd, maar zo zachtjes aan komt de lente er toch echt aan!
's Ochtends en 's avonds zit er steeds een merel prachtig te fluiten achter ons huis en vanmiddag heeft mijn husband hem vast kunnen leggen.
Hij zat steeds op de schutting en als ik dan het gordijn of de luxaflex voorzichtig opzij deed om een foto te maken had hij dat toch al meteen door en vloog snel weg.
En wat denk je dan van deze eend met haar twee schattige kleintjes? Als je daar nog geen voorjaarskriebels van krijgt weet ik het niet meer!
Terwijl we naar moeder met haar kindertjes stonden te kijken vertrouwde de zwaan - die weer een nest heeft naast de dezelfde voordeur als vorig jaar - het niet en kwam al snel aangezwommen om te kijken wat wij daar deden.
Vandijkonline-vrienden-weblog
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Als ik de foto's van de jonge eendjes niet echt had gezien, zou ik het niet hebben gelooft. De eerste eendjes van deze lente. Dan is het vast voorjaar bij jullie. Hier krijg je echt de lentekriebels van.
Die eenden broedden het hele jaar door, die hebben altijd het voorjaar in de kop, de zwanen hebben zich ook weer genesteld in de voortuin op de Botter, ze hebben het zeker naar hun zin daar! gr. Bernard
Een reactie posten