Dit zijn de kiepwagentjes, waarin de klei vervoerd werd vanuit het kleigat naar de fabriek. Als ik het me goed herinner liepen daar bij ons destijds van die forse Belgische werkpaarden voor, waarop wij ook wel eens gingen paardrijden. Met behulp van een keukenstoel erop klimmen, want een zadel en zo hadden we natuurlijk niet.
Hier laat de gids zien hoe van een klomp klei met een "vormbord" stenen gevormd werden. Die stenen werden vervolgens in de drooghutten gezet om te drogen. Ze moesten steeds gedraaid worden en dat deden wij kinderen vroeger ook om een paar centjes te verdienen.
Hier lopen we met z'n allen naar het gebouw van de ringoven, waar de stenen gebakken werden.
Met behulp van een lorrie werden de gedroogde stenen in de oven gereden en daar zodanig opgestapeld, dat er nog lucht en zuurstof doorheen kon waaien.
Dit is de bovenkant van de oven, waar de kolen op het vuur gegooid werden door de putjes in de vloer en waar door het open- en dichtdraaien van de rookkanalen de voortgang van het vuur geregeld werd. Je ziet de kruiwagen en de berg kolen en kunt je wel voorstellen wat de functie daarvan was.
Dit is een overzicht van de hele oven. Het bakken gebeurde dus hieronder. De hitte van de stenen beneden werd geïsoleerd door een laag zand tussen de bovenkant en de 1100-1200 graden eronder.
En dan tenslotte is hier het eindproduct. Het leuke is dat wij boven nog altijd een boekenkastje hebben van de enige echte Ossenberg-stenen en dat zie je op de laatste foto. Mooie stenen of niet?
.
2 opmerkingen:
Je hebt er een prachtige serie van gemaakt Willy. Omdat je er mee opgegroeid bent was er voor jou al heel veel bekend, je hebt het echt als een echte gids uit gelegd. Ik op mijn beurt heb er niet zoveel van onthouden als jij.Wel de grote lijn. Maar ach jij kon de gids te plaats ook nog even iets vertellen, wat hij even was vergeten te melden. Klasse hoor!
Wat een mooie serie. Bedankt! Wat een leuke dag was het zaterdag.
Een reactie posten