Bij de Eemnesser Vaart

Hoe vaak je ook over de dijk tussen het pontje en het Eemnessersluisje wandelt of fietst, altijd is het er prachtig en steeds zie je weer andere dingen.
Hier komt in de verte de fietsboot aanvaren. Doordat deze foto flink ingezoomd is, lijkt het net of de boot vlak voor ons langs vaart, maar hij is toch echt een heel eind weg.

Ik zag op het hoekje waar de Eemnesser Vaart de Eem ingaat een flinke bos berenklauw staan met van die mooie rozige bloempjes ervoor.
Natuurlijk wilde ik daar een foto van maken, maar door de brede strook gras en het hoge riet was dat een beetje lastig.
Maar mijn husband baande zich een weg door het "oerwoud"........

.......en maakte deze mooie foto voor mij.

Even verderop hoorden we een hoop gepiep en signaleerden we deze fuut met jongen tussen de dotters.

Dit is ook altijd een succesnummer voor mij: een schitterend bootje in een vrolijk kleurtje. Dit soort bootjes zie ik veel liever dan die moderne supersonische jachten.

Eemdijk

Bij het sluisje van Eemnes is het altijd heerlijk wandelen. Er is altijd veel moois te zien en van alles om te genieten.
Deze foto is niet helemaal zoals ik hem had willen hebben, maar ik vind die dotters op de voorgrond zo mooi en dan dat bootje met geel erachter en die felle lucht met donkere wolken als achtergrond.

Dit is ook weer zo'n oerhollands tafereeltje, dat altijd mooi blijft om naar te kijken.
Toen we over de dijk wandelden kwam er opeens een peloton wielrijders aangestoven, voorafgegaan door een motorrijder, die ons maande om even aan de kant te gaan.

Het was maar goed dat we helemaal in het gras stonden, want denk maar niet dat de heren wielrijders aan de kant gingen. Blik op oneindig en trappen maar!

En hier is dan tenslotte de achterhoede. Ze hadden vermoedelijk wat meer moeite om tegen de flinke wind in te trappen, want ze kwamen er wel een stukje achteraan.

De familie Zwaan

We hadden al heel lang rondgespeurd of we de familie Zwaan met hun jongen nog eens ergens tegenkwamen, maar hadden ze nooit meer gezien.
Tot we ze deze week ineens signaleerden in de Praamgracht. Daar zwommen ze lekker rond en alle zes de jongen waren er nog.

Toen pa Zwaan ons stil zag staan en mij mijn iPhone zag pakken kwam hij er al weer heel snel aanzwemmen.
Kennelijk is hij nog steeds niet op pottenkijkers gesteld.

Toen mijn husband zich niet weg liet jagen begon hij eens flink naar hem te blazen. Je kunt het heel goed zien aan zijn open bek.
Nou, hij deed knap lelijk, hoor.

Toen we doorliepen was pa ook weer gerust en keerde terug naar zijn gezin.

Ballon door ons luchtruim

Gisteravond zag ik ineens een luchtballon overkomen boven de boomtoppen aan de overkant van de weg.
Toen ik mijn camera gepakt had was hij natuurlijk allang weer verdwenen, maar daar kwam ook nog een tweede aangevlogen, die ik net op tijd kon vastleggen toen hij tussen twee bomen tevoorschijn kwam.

Toen ik heel goed keek zag ik de eerste - grijze - ballon nog net aan de rechterkant en op deze foto kun je ze dus allebei zien. Maar je moet wel heel goed kijken.
Zo'n verkeer in de lucht boven ons zien we niet zo vaak en ze vlogen ook nog erg hoog.

Rondje Cantonspark

Ons Cantonspark is een prachtig park waar je heerlijk kunt wandelen en waar het in alle jaargetijden mooi is.
Diverse leuke laantjes en paadjes, mooie oude bomen, watertjes en natuurlijk heel veel bloeiends.
Hier is een mooi overzicht van dit alles bij elkaar.

Lissen langs de Praamgracht

Wat een paar jaar geleden begon met één polletje gele lissen heeft zichzelf nu uitgezaaid of voortgeplant tot rijen lissen langs de Praamgracht.
Dit is een grote pol en als je hieroverheen naar de horizon kijkt zie je achter de koeien een werkschip liggen, dat met de beschoeiing van de Eem bezig is. Een mooi Hollands plaatje dus.

Beide oevers van de Praamgracht staan vol met die gele lissen.

Deze foto is richting de Eem genomen, maar de lissen komen niet helemaal uit de verf zoals ik het bedoeld had.

Op deze foto kun je een beetje zien hoeveel wind er stond. Het is jammer dat je het geluid van het ruisende riet aan de overkant er niet bij kunt horen, want dat was prachtig!

Veel moois op de Eemronde

Het was heerlijk om met dat prachtige weer weer eens een complete Eemronde te kunnen wandelen.
Als je je ogen de kost geeft kun je er ook zoveel moois bewonderen.
Om te beginnen in de Praamgracht, waar de grote pollen gele lissen beginnen te bloeien. Deze struik aan de overkant valt op de foto niet zo goed op als in het echt, maar ik vind het al met al wel een mooi plaatje.

Daar komt om de hoek het vrachtschip de "Calibra" aanvaren. We hebben dat schip heel vaak op de Eem gezien en toen we de laatste keer met de "Salvinia" op vakantie waren zagen we het ook nog ergens bij een sluis liggen.

Aan het eind van het pad langs de Eem ligt een stukje weiland, waar altijd één of twee paarden lopen. Het is nu een groot boterbloementapijt en alleen op het eerste stukje groeit ook nog wat gras, zodat het paard toch nog wat kan eten. Volgens mij lusten paarden geen boterbloemen.

Dit is een heel mooi hoekje. Dat oude huis op de achtergrond met de paarse rhodondendrons en de schuur met het paard en de boterbloemen op de voorgrond. Zomerser kan het toch niet.

Het vakantieseizoen is kennelijk ook weer begonnen en daar komen de bootjes aan.

Even verderop komt er ook nog een bootje van de andere kant en deze bootjesliefhebster kan haar hart weer ophalen!

Spakenburg

Het heerlijke weer en de mooie blauwe lucht met kleine witte wolkjes nodigden ons gistermiddag uit om eens even naar Spakenburg te gaan.
En wat we daar aan moois zagen voldeed helemaal aan onze verwachtingen.
De nieuwbouw van de Eemhof is toch wel een mooie blikvanger tussen de blauwe lucht en het water, al vind ik het erg jammer van de horizonvervuiling. Ik zie liever de groene bomen, maar ja......

We zijn het wandelpad langs het water afgelopen en op de terugweg hadden we ook nog dit kijkje op de Eemhof.

Naar Spakenburg ga je natuurlijk ook om al die mooie boten en bootjes te bekijken en er werd - ondanks dat het zondag was - toch ook nog gevaren.

Aan het eind van de pier voel je je echt helemaal midden in het water. Een lekker zonnetje, windje door je haren, wat is het leven dan toch goed!

Pimpelmeesjes

Vorig voorjaar lieten ze ons nieuwe nestkastje links liggen, maar dit jaar heeft een pimpelmeesjesechtpaar er zijn intrek in genomen.

De eitjes zijn uitgebroed en vader en moeder pimpelmees vliegen af en aan om de jongen - die we inmiddels al heel duidelijk horen piepen - van wormpjes te voorzien. Mijn husband heeft met veel geduld deze foto gemaakt van pa of ma, die op net punt staat met een snavelvol naar binnen te gaan.