Paddestoelen in het Baarnse Bos

Gistermiddag was het heerlijk weer, maar wij vonden dat het te hard waaide om in de polder te gaan fietsen.
We hebben daarom maar weer eens door het Baarnse Bos gewandeld.

Eerst dachten we dat hier nergens paddestoelen te vinden waren, maar dat hadden we toch mis, want er stonden heel veel verschillende soorten.
Aan de voet van een boom zagen we deze twee bijzondere exemplaren. Degene die het dichtst bij de boom staat lijkt wel een spons.
Wat ik ook mooi vind aan deze foto zijn de zonnestralen, die je vaagjes ziet.

Hier zijn ze alletwee nog even van dichtbij. Prachtig zijn ze hè?

Dit plekje met al die takken met witte paddestoeletjes vind ik ook erg mooi.
Als je heel goed kijkt zie je ze van speldenknopjes tot redelijk forse afmetingen.

Mijn husband heeft even een detail gefotografeerd.

Dit is ook een bijzonder gezicht, zo'n boomstam met een paar paddestoelen hoog ertegenaan.

En hier een stilleven van een paar takjes met weer een ander soort paddestoelen erop.

Je moet echt de kleine paadjes opzoeken wat dieper het bos in en daar zie je de mooiste exemplaren. Zoals bijvoorbeeld deze drie.
Echt schitterend!

De laatste vakantiedag, terugreis via Linz

Toen was de laatste vakantiedag al weer aangebroken en gingen we met een tussenstop in Linz weer naar huis.
Dit veer herinnerde ik mij nog heel goed van een aantal jaren geleden, toen we hier met de "Salvinia" gelegen hebben.

Linz is een mooi stadje, uiteraard ook met veel straatjes vol vakwerkhuizen.

Ergens onderweg kwamen we dit mooie plekje tegen met een botermarktvrouwtje, compleet met bloemen en fontein.

Het gemeentehuis is een lust voor het oog. Alleen jammer dat die tractor er net voor geparkeerd staat. Die past er eigenlijk niet bij.
Er zou een mooie koets of zo gestaan moeten hebben.

In het gemeentehuis waren de openbare toiletten en op onze weg daarheen kwamen we deze bijzondere klok tegen.

Een blik vanaf het gemeentehuis op de markt.

We waren heel verbaasd dat de huizen aan de linkerkant van dit straatje gewoon tegen de huizen aan de kop ervan, half vóór het huis daar, gebouwd zijn.
Er was nog een heel klein beetje ruimte tussen.

En zoals bij zoveel van die stadjes ga je weer via een poort eruit, maar deze poort staat niet aan de waterkant.

Nog een laatste blik op de Rijn met de schepen en dan is de koek weer op voor dit jaar.

Met de boot heen en weer naar Koblenz

We hadden een leuk dagje gepland. Met de boot naar Koblenz, daar in ongeveer vier uur een stadswandeling maken en dan met de boot weer terug.
Jammer genoeg staakten de sluiswachters op de Moezel en hoewel wij de Moezel niet op hoefden maar deze bootreis wel verder moest door de sluis, ging die tocht niet door.
We gingen dus maar met een andere boot die niet verder ging dan Koblenz, maar daardoor hadden we maar anderhalf uur om in die stad rond te kijken en dan kom je niet zo ver.
Ondanks de dreigende wolken hebben we het de hele dag droog gehouden en zaten zelf regelmatig in het zonnetje.

Dicht bij Deutsches Eck ligt een groot plein met deze mooie oude muur-met-poort.
Jij kijkt door de poort op een soort hofje met een mooi bloemenperk.

Mijn husband heeft door het hek heen een foto gemaakt van deze bloemen.

Ook zagen we hier een stuk van de oude stadmuur (tenminste deze conclusie trokken we). In elk geval mooi om te zien allemaal.

Tegen deze muur stonden allemaal oude grafplaten. Ik weet niet of die uit de kerk komen of ergens anders vandaan, maar het is wel een heel bijzonder gezicht.

Dan kom je bij de kerk. Een enorm hoog en prachtig gebouw.

We zijn er snel nog even binnen geweest om te constateren dat het interieur ook erg mooi is.

In dit gebouw zat vroeger het Rheinmuseum, zoals je nog op de gevel kunt lezen. Nu kun je er wat eten en/of drinken.

En toen was het alweer tijd voor de boot.
Zie je de nog steeds dreigende luchten?
Aan de overkant ligt boven op de berg de burcht "Ehrenbreitstein". Je kunt er vanaf Koblenz met een stoeltjeslift over de Rijn naar toe. Misschien doen we dat ook ooit nog eens. Je moet daar een prachtig uitzicht hebben over de stad.

Het stadje Bacharach

Het stadje Bacharach is een prachtig stadje, gelegen temidden van de wijnvelden.
We zijn met de boot heen en weer terug gevaren en hebben daar op ons gemak rondgekeken.
We waren er al eens geweest, maar omdat ik destijds niet zo goed uit de voeten kon had ik er nog niet zoveel van gezien.
We begonnen nu dus maar bij de uitkijktoren, die daar midden tussen de druivenstruiken staat.
Je hebt hier een prachtig uitzicht over de Rijn en het stadje en je ziet ook heel goed het kasteel liggen boven op de berg.

Het stadje wordt gedomineerd door de kerk en een gedenkteken, dat er uitziet als een ruïne van een grote kerk.

Hier zie je het kerkje en de "kathedraal" afzonderlijk, zodat je de details wat beter kunt zien.
Je kunt er helemaal rondomheen lopen en het is zo hoog, dat je het niet op de foto kunt krijgen. Het is heel indrukwekkend!

Via een klein paadje kom je weer in het stadje.

Ook hier weer veel prachtige oude vakwerkhuizen, waarbij hier ook nog een mooie waterput staat.

Of dit huis met een heel leuk oud poortje.

Zoals bij al deze oude stadjes langs de Rijn ga je weer door een poort de stad uit.

En daar vaart de boot weer weg nadat hij ons in Boppard afgezet heeft.

St.Goarshausen en de Loreley

Via het dorpje St.Goarshausen - dat je hier langs de Rijn ziet liggen met de Burg erboven tegen de berg - kom je boven bij de Loreley.

Hier sta ik tussen de vlaggen en aan de overkant kun je de plek zien waar we daags tevoren stonden met uitzicht op de Loreley.

Rechts beneden in de diepte zie je het stadje St.Goarshausen liggen.

Op deze plek kun je heel goed zien hoe hoog en steil het hier is.
Toch zie je regelmatig mensen die hier van het "pad" afgaan en - in mijn ogen levensgevaarlijke - capriolen uithalen
om maar spectaculaire foto's te kunnen maken. Kippenvel krijg ik daarvan!

Er staat ook nog een mooi beeld van de Loreley. Of het lijkt weet ik niet....

Weer terug beneden in het stadje zag ik ineens dit bord en we gingen dus maar eens even kijken of het de moeite waard was.
Het was inmiddels een beetje begonnen te miezeren, dus de paraplu kwam er ook nog aan te pas.

En de moeite waard was het zeker. Een huis met een mooie wandschildering.

Het geheel bestaat uit één straatje, met ook nog een heus terras.

Een twee-onder-één-kapper. Links een mooi vakwerkhuis, rechts eentje van leistenen. Alleen jammer dat er twee auto's voor staan.
Maar ja, dat is de moderne tijd die hier ook is doorgedrongen.

Dit is een ontzettend leuk huis met erboven de Burg. Voor die auto geldt hetzelfde als wat ik hiervoor al schreef.

Een stukje verderop kwamen we nog deze bouwval tegen. Dit pand heeft wel duidelijk geleden onder de knagende tand des tijd.

Tochtje over de hoogvlakte

Op een nacht en ochtend had het flink geregend en toen wij tegen de middag de berg op reden zag je een hele dikke nevel hangen die vanuit het dal opsteeg.

Gelukkig begon het al snel op te klaren en kwam de wereld beneden ons weer tevoorschijn.

Ik zag ineens een bord langs de weg staan met een pijl "Loreley-Blick" 500 meter, dus gingen we maar eens even die kant op.
En jawel, er was een mooie uitzichtplek, waar je recht op de Loreley keek. Je kunt hier heel goed zien wat een smalle bocht het is, dus snap je wel dat hier een gevaarlijke stroming staat.
Het leuke was, dat je daar hoger stond dan het Loreley-niveau, dus je had een mooi uitzicht op de indrukwekkende rots.

Op deze ingezoomde foto zie je heel duidelijk de twee vlaggen staan die de "Loreley-plek" markeren.

Er staat zelfs een klein picknickhuisje, maar dat was jammer genoeg bezet.

Je hebt hier echt een prachtig uitzicht.

We hadden "Belegte Brötchen" meegenomen uit Boppard en hebben die op een bankje ergens op een ander mooi plekje opgegeten.

Hierboven is het ook prachtig. Wat ik leuk vind zijn die rollen hooi die je overal ziet liggen.
Veel mooier dan die in plastic verpakte balen die je bij ons ziet.