Vandijkonline-vrienden-weblog

vrijdag, september 12, 2008

Column Ben Tiggelaar @ Intermediar week 37

De column van Ben Tiggelaar van deze week moet ik even met jullie delen!

Mensen zijn gekke dieren. Als een koe in een hoek van het weiland staat waar het gras niet lekker smaakt, sjokt ze een stukje verder naar een plekje waar het nog wel groen is.
Maar als een mens een plekje op de arbeidsmarkt heeft dat hem of haar niet bevalt, dan gaan we in veel gevallen staan loeien tot er anderen naar ons komen kijken. We vertellen aan hen hoe slecht we het hebben. Dat we hopen dat het beter wordt. We sturen een ingezonden brief, waarin we vertellen hoe we dagelijks lijden onder het teveel aan werk, het tekort aan werk, de behandeling door onze baas, de lange files en de vertraagde trein.
Wij mensen zijn een diersoort die klaagt dat de boer ons niet dagelijks vers gras komt brengen in ons hoekje van het weiland. Terwijl hij toch kan zien dat we op kale grond staan. We klagen dat de boer ons niet hoort als hij aan het werk is aan de andere kant van het bedrijf. En we vertellen onszelf en de andere koeien voortduren hoe verschrikkelijk moeilijk het wel niet is, met name in ons bijzondere geval, om twee meter verderop te gaan grazen. Laat staan in een ander weiland.
Verwarrend. Want de meest belangrijke ontwikkeling in de arbeidsmarkt is wat mij betreft het structurele werknemerstekort. Steeds meer gras, steeds meer oude koeien en steeds minder kalfjes. Voor de meeste werkenden mogelijkheden te over dus.
Populaire werkgevers moeten nu al knokken om goede mensen te krijgen. En veel bedrijven kijken over de oostelijke grens van onze boerderij naar de koeien van de buren. Die loeien veel minder hard en zijn wél bereid om een eindje te lopen voor wat groener gras.
Bore-out, burn-out; ik geloof best dat je ziek kunt worden van je werk. En ik snap best dat je de verkeerde baan kunt kiezen. Maar het blijft fascinerend hoe we rechtvaardigen dat we er niets aan doen. Hoe we ons koesteren in de aandacht die ons slachtoffergeloei ons oplevert, in plaats van te kiezen voor een andere, betere baan.
We zijn hele gekke dieren.

Ben Tiggelaar

1 opmerking:

Mawilma zei

Dit is een waarheid als een koe.....
Zou het te maken hebben met de aard van ons Nederlanders om altijd maar overal over te klagen en maar af te wachten tot iemand zo goed is om ons een pluk gras voor te houden in plaats van zelf even actief te grazen?
Hoewel ik ook Nederlanders ken, die wèl de koe bij de horens gevat hebben en elke dag heel tevreden grazen.